Πολεμική Αεροπορία: Η παράμετρος των όπλων ναυτικής κρούσης για τον στόλο των F-16

Είναι Αύγουστος του 2020. Ο τουρκικός στόλος είναι αναπτυγμένος στην Ανατολική Μεσόγειο συνοδεύοντας το τουρκικό ερευνητικό πλοίο ORUR REIS...

Είναι Αύγουστος του 2020. Ο τουρκικός στόλος είναι αναπτυγμένος στην Ανατολική Μεσόγειο συνοδεύοντας το τουρκικό ερευνητικό πλοίο ORUR REIS. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι σε ύψιστη επιφυλακή και ετοιμότητα. Η τουρκική προκλητικότητα έχει αγγίξει το κόκκινο. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μεταβαίνει στην 115 Πτέρυγα Μάχης στέλνοντας το μήνυμα πως η πολιτική ηγεσία βρίσκεται δίπλα στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Στα πλαίσια της επίσκεψης του φωτογραφίζεται δίπλα σε F-16 Block 52+ της 343 Μοίρας που εξοπλίζονται με βλήματα AGM-65G Maverick…

Τρία χρόνια αργότερα ο πρωθυπουργός μεταβαίνει στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία και επιδεικνύει τα εκσυγχρονισμένα F-16 Viper. Τρία χρόνια από την επίσκεψη στην 115 Πτέρυγα Μάχης ελάχιστα έχουν αλλάξει στο οπλοστάσιο των F-16 της ΠΑ. Οι ελλείψεις παραμένουν μεγάλες και ειδικά στη ναυτική κρούση και τις αποστολές Τακτικής Αεροπορικής Υποστήριξης Ναυτικών Επιχειρήσεων (ΤΑΥΝΕ). Παρά τη βούληση της ΠΑ και τη σχετική έγκριση των προγραμμάτων από τη Βουλή ώστε να αποκτηθούν οι συλλογές SPICE και τα ισραηλινά βλήματα μακράς ακτίνας RAMPAGE ουσιαστικές εξελίξεις δεν υπάρχουν.

Μοναδική σοβαρή εξέλιξη η πρόσκτηση των Rafale F3R με τα πανίσχυρα γαλλικά βλήματα EXOCET που αποτελούν τη θρυλική συνέχεια των Mirage 2000 EGM/ BGM στη ναυτική κρούση.

Το ζήτημα αποκτά μεγάλη σημασία καθότι και στη περίπτωση των F-35 οφείλουμε να δούμε με τι όπλα θα αποκτηθούν.

Μια από τις κορυφαίες αμυντικές προτεραιότητες της χώρας είναι η άσκηση εθνικής κυριαρχίας σε περιοχές υψίστου εθνικού ενδιαφέροντος. Η προτεραιότητα αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία στην πραγματικότητα που τείνει να δημιουργηθεί με την ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και την προοπτική εκμεταλλεύσεως τους.

Παραδοσιακά η άσκηση κυριαρχίας σε θαλάσσια περιοχή αποτελεί ευθύνη του ναυτικού. Στην εποχή μας ωστόσο καίριος είναι και ο ρόλος της αεροπορίας. Η μορφή της ναυτικής σύγκρουσης τις τελευταίες δεκαετίες, ήδη από την εποχή του Β’ ΠΠ, έχει μεταβληθεί και έχει λάβει τον χαρακτήρα αεροναυτικής σύγκρουσης. Στα πλαίσια αυτά αξίζει να μελετηθεί η αεροπορική διάσταση του ναυτικού πολέμου και πιο συγκεκριμένα η πτυχή της υποστήριξης ναυτικών επιχειρήσεων εκ μέρους των μαχητικών της Π.Α. Το ενδιαφέρον του παρόντος άρθρου θα μονοπωλήσει η αξιοποίηση των F-16 σε αποστολές TASMO, η σημασία της και τα όπλα που μπορεί πιθανώς να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη της συγκεκριμένης επιχειρησιακής απαίτησης.

Καταρχήν πρέπει να σημειωθεί ξανά πως από πλευράς Π.Α, υπάρχει ένα έλλειμμα όσον αφορά την εκτέλεση σχετικών αποστολών, τουλάχιστον όσον αφορά ειδικοποιημένα μέσα και πιο συγκεκριμένα αντιπλοϊκών κατευθυνομένων βλημάτων.

Η η σχετική ικανότητα περιορίζεται στα λιγοστά βλήματα AM-39 Exocet που πλέον αξιοποιούνται από τα Rafale F3R. Αν και συχνά δίνεται η εντύπωση πως η σχετική απαίτηση είναι καλυμμένη δεν μπορεί παρά τα επισημανθεί, τόσο ο μικρός σχετικά αριθμός των βλημάτων όσο και ο μικρός αριθμός αεροσκαφών που μπορούν να τα μεταφέρουν.

Με την ευρεία διάδοση και διασπορά των αντιπυραυλικών συστημάτων επί πλοίων καθώς δευτερευόντως με την ανάπτυξη μέσων και μεθόδων εξαπάτησης των επερχόμενων κατευθυνομένων βλημάτων πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως μεγάλος αριθμός από τα τελευταία θα εξουδετερωθεί πριν πλήξει τους στόχους του. Είναι επιτακτική λοιπόν η ανάγκη αφενώς για αύξηση του αποθέματος σε όπλα της κατηγορίας και αφετέρου η πιστοποίηση του μέγιστου αριθμού αεροσκαφών για εκτέλεση σχετικών αποστολών. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ