Ανάλυση: Μουσουλμανική Αδελφότητα και το «μακρύ χέρι» του ΑΚΡ και της Τουρκίας στην Ευρώπη

Τα τελευταία χρόνια, οι σχέσεις της Τουρκία με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν πάρει την κατιούσα. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις γεν...

Τα τελευταία χρόνια, οι σχέσεις της Τουρκία με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν πάρει την κατιούσα. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις γενικά αποδοκιμάζουν την τουρκική εξωτερική και εσωτερική πολιτική σε θέματα όπως η στρατηγική απέναντι στο Ισλαμικό Κράτος, η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών και η κακομεταχείριση των δημοσιογράφων, των πολιτικών αντιπάλων και των μειονοτήτων.

Από την άλλη, κορυφαίοι Τούρκοι πολιτικοί αξιοποιούν τακτικά οποιαδήποτε διαμάχη ή διαφωνία για να κατηγορήσουν την Ευρώπη ότι είναι ισλαμοφοβική και να παροτρύνουν τουρκικής καταγωγής πολίτες και άλλους μουσουλμάνους που ζουν στην Ευρώπη να απορρίπτουν τις δυτικές αξίες και τρόπο ζωής.

Κάποιες φορές αυτό γίνεται ξεκάθαρα για εσωτερική κατανάλωση, σε άλλες όμως περιπτώσεις αυτό ξεπερνά τα όρια της γραφικότητας, όπως για παράδειγμα όταν σε ομιλία του Ιανουαρίου 2019 στη Σμύρνη, ο ίδιος ο Ερντογάν δήλωσε ότι τα σύνορα της Τουρκίας εκτείνονται «από τη Βιέννη μέχρι τις ακτές της Αδριατικής Θάλασσας κι από το Ανατολικό Τουρχιστάν [αυτόνομη περιοχή της Κίνας Xinjiang] μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα.»

Το θέμα είναι η Τουρκία δεν μένει στην ρητορική. Κατά την τελευταία δεκαετία έχει επενδύσει σημαντικά ποσά στην ανάπτυξη τόσο κυβερνητικών όσο και μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ) για να προωθήσει την πολιτική της ατζέντα σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Ενώ οι περισσότερες από αυτές τις δραστηριότητες επιδιώκουν την οικοδόμηση επιρροής μέσω λόμπινγκ, ακτιβισμού και υπηρεσιών εκπαίδευσης, άλλες έχουν πιο επιθετικούς στόχους. Για του λόγου το αληθές, υπηρεσίες ασφαλείας σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες έχουν εντοπίσει σταθερά μια δραματική αύξηση των δραστηριοτήτων των τουρκικών υπηρεσιών πληροφοριών εντός της επικράτειάς τους.





ptisidiastima.com