Μαυρίδης - liberalΑπό το 2012 έχει κυλήσει πολύ νερό στον μύλο. Οι ακραίοι εχθροί της παγκοσμιοποίησης, τα παιδιά που πέταγαν βόμβες στην Γ...
Μαυρίδης - liberalΑπό το 2012 έχει κυλήσει πολύ νερό στον μύλο. Οι ακραίοι εχθροί της παγκοσμιοποίησης, τα παιδιά που πέταγαν βόμβες στην Γένοβα, έχουν γίνει σοσιαλδημοκράτες. Έχουν ενσωματωθεί στο σύστημα. Γι αυτό και δεν αντιδρούν στην αύξηση των διοδίων στην Εγνατία κατά 150%! Όταν ήταν κανονικοί αριστεροί, πάντως, έλεγαν άλλα. Όπως ο κ. Παππάς! Εμείς τι θέλουμε; Τον Παππά του 2012 ή του 2018;
Ο κ. Νίκος Παππάς έγραφε στο twitter στις 17 Μαρτίου του 2012: «Ήμουν προχτές στην Κύπρο. Οι εθνικοί δρόμοι δεν έχουν διόδια και είναι και ολοκληρωμένοι. Το αυτονόητο ως έκπληξη. Εδώ είναι Μπομπολιστάν». Αυτός ήταν ο Παππάς του 2012. Απόλυτος, επαναστατικός, ασυμβίβαστος.
Έξι χρόνια αργότερα, ο κ. Παππάς δεν μοιάζει με εκείνον του 2012. Φαίνεται να έχει πάρει εντατικά μαθήματα για το πώς κυβερνάται μία χώρα. Μπορεί αυτό να μας κόστισε λίγο παραπάνω, αλλά έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Κοστίζουν! Ο κ. Παππάς, λοιπόν, δεν αντιδρά στην ύπαρξη των διοδίων. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ούτε στην αύξηση κατά 150% που γίνεται στα διόδια της Εγνατίας Οδού! Άχνα! Ούτε ένα σχόλιο! Αλίμονο στους συντρόφους και τις συντρόφισσες που συμμετείχαν στο Κίνημα «δεν πληρώνω» και έμειναν με μόνη ανάμνηση τις κλήσεις στα δικαστήρια.
Να είμαστε αντικειμενικοί! Φώναζε τότε ο Παππάς για τα διόδια, μας έφταιγε. Δεν φωνάζει σήμερα, πάλι μας φταίει. Μα τι θέλουμε, επιτέλους, εμείς οι φιλελέδες; Τον Νίκο Παππά του 2012 ή του 2018;
Ένας Νίκος Παππάς σοσιαλδημοκράτης, ένας ΣΥΡΙΖΑ πραγματικά μεταλλαγμένος, είναι κάτι που η ελληνική κοινωνία το είχε ανάγκη! Ανεξάρτητα από τα πάθη και μίση που έχουν δημιουργηθεί όλα αυτά τα τελευταία χρόνια, η αλήθεια είναι ότι ένας άλλος ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν κέρδος για την χώρα. Σκεφτείτε μόνο πόσο επιπλέον κόστος θα είχαμε αν εμφανιζότανε πάλι ένας … νέος ΣΥΡΙΖΑ και χρειαζόμασταν άλλα πέντε ή έξι χρόνια για να πάρει τον σωστό δρόμο! Άρα, ένας μεταλλαγμένος ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν καλοδεχούμενος. Θα μπορούσε κανείς να καθίσει στο τραπέζι ακόμη και με τον Νίκο Παππά κι ό,τι αυτός αντιπροσωπεύει σε πολιτικό επίπεδο!
Το ερώτημα είναι αν αυτή η εικόνα είναι πραγματική. Αν μιλάμε για έναν ΣΥΡΙΖΑ που μετακινήθηκε προς το κέντρο ή έναν ΣΥΡΙΖΑ που απλά έχει προσαρμοστεί στο περιβάλλον του ως χαμαιλέων. Η πολιτική του απέναντι στα διόδια δεν είναι αρκετή για να μας κάνει να διαμορφώσουμε άποψη. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε αντίθεση με ό,τι έλεγε για την άρχουσα τάξη, μια χαρά τα πήγε μαζί της. Για να μην πούμε ότι την εξυπηρέτησε όσο δεν το έκανε άλλη κυβέρνηση τις τελευταίες δεκαετίες.
Αν κρίνουμε από την στάση της κυβέρνησης σε άλλα κεντρικά θέματα, όπως η Δικαιοσύνη και η Ελευθεροτυπία, μπορούμε να πούμε ότι το κόμμα αυτό παραμένει σταθερό στις αρχές του Μαδουρισμού. Αν κρίνουμε από τον τρόπο που ανταποκρίνονται στις εντολές των Αμερικανών και των Γερμανών, θα λέγαμε ότι είναι οι πιο πιστοί τους υπηρέτες!
