Επαυξάνουμε... Τα χειρότερα έρχονται για την Τουρκία, είναι το μήνυμα του Μαϊκλ Ρούμπιν…

Ο ιστότοπος «19FortyFive» σε άρθρο γνώμης του Μάικλ Ρούμπιν (Michael Rubin) τονίζει ότι oι προεδρικές εκλογές της Τουρκίας οδεύουν σε δεύτε...

Ο ιστότοπος «19FortyFive» σε άρθρο γνώμης του Μάικλ Ρούμπιν (Michael Rubin) τονίζει ότι oι προεδρικές εκλογές της Τουρκίας οδεύουν σε δεύτερο γύρο, αλλά η λύση έχει ήδη ξεκινήσει.

Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα κερδίσει μια δεύτερη θητεία, ενισχύοντας τον ρόλο του στο τιμόνι της Τουρκίας για ένα τέταρτο του αιώνα. Οι ειδήμονες που βλέπουν τη θετική πλευρά σε έναν δεύτερο γύρο ξεχνούν το Ιράν, όπου οι δεύτεροι γύροι εκλογών είναι συνηθισμένοι, αν και δεν αποτελούν ένδειξη δημοκρατίας.

Για μήνες, το State Department συμβούλευε τόσο τον Λευκό Οίκο όσο και το Κογκρέσο να προχωρήσουν χαλαρά με την Τουρκία. Η λογική τους ήταν ότι η Τουρκία είχε εκλογές και οποιοσδήποτε εξαναγκασμός ή τιμωρητική αντίδραση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τον Ερντογάν ενόψει των εκλογών.

Μετά από αυτές τις εκλογές και με έναν δεύτερο γύρο με προκαθορισμένο συμπέρασμα, είναι καιρός να βαθμονομήσουμε εκ νέου την πολιτική πραγματικότητα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα πρέπει να περιμένουν έναν ακανθώδη δρόμο.


Ο Ερντογάν δεν είναι μόνο ο πιο διεφθαρμένος κυβερνήτης της Τουρκίας. Είναι σε ανταγωνισμό με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τον Κιμ Γιουνγκ Ουν, τον Αλί Χαμενεΐ, τον Μασούντ Μπαρζανί και τον Ιλχάμ Αλίεφ για να είναι ο πιο διεφθαρμένος άνθρωπος στον κόσμο.

Ξεκίνησε τη ζωή του ως φτωχόπαιδο. Διεξήγαγε τις αρχικές του εκστρατείες ως δήμαρχος με γνώμονα την καθαριότητα. Έφυγε από αυτή τη θέση με 13 υποθέσεις διαφθοράς να επικρέμονται πάνω από το κεφάλι του. Έγγραφα της αμερικανικής πρεσβείας, που εκτέθηκαν από το Wikileaks, ανέφεραν ότι ο Ερντογάν είχε οκτώ τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία. Με τη βουλευτική ασυλία κέρδισε χρόνο.

Είναι πιθανό ότι με το νέο αίσθημα ατιμωρησίας του, ο Ερντογάν να μπορέσει να γίνει ο πρώτος τρισεκατομμυριούχος στον κόσμο από τα φημισμένα ευρήματα υδρογονανθράκων της Μαύρης Θάλασσας και το αέριο που λεηλατήθηκε από τα κυπριακά ύδατα.


Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι η διαφθορά του Ερντογάν, αλλά η δεινή κατάσταση της Τουρκίας. Ο Ερντογάν οδήγησε την κάποτε πολλά υποσχόμενη οικονομία της Τουρκίας στο μηδέν. Ο πληθωρισμός είναι εκτός ελέγχου και το νόμισμα της Τουρκίας χωρίς αξία. Τίποτα στο ιστορικό του Ερντογάν δεν υποδηλώνει έναν άνθρωπο ικανό να αναγνωρίσει πόσο μάλλον να διορθώσει λάθη.

Καθώς ο πόλεμος και ο τυχοδιωκτισμός οδήγησαν το Ιράκ σε τεράστιο χρέος, ο Σαντάμ κοίταξε δίπλα –στο πλούσιο Κουβέιτ– για να τον σώσει. Εκ των υστέρων, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι διπλωμάτες που αγνόησαν τη ρητορική του Σαντάμ, που αρνείται τη νομιμότητα του Κουβέιτ ή την ιερότητα των συνόρων, ήταν ανόητοι.

Το ερώτημα τώρα ενώπιον των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης είναι αν θα κάνουν το ίδιο λάθος δύο φορές: ο Ερντογάν αμφισβητεί ανοιχτά τη νομιμότητα της Συνθήκης της Λωζάνης. Καθώς πλησιάζει τα εκατό χρόνια της, όχι μόνο η ρητορική του αλλά και οι πράξεις του θα γίνονται πιο ακραίες.

Οι Τούρκοι έχουν τροφοδοτηθεί με μια σταθερή ροή εθνικισμού, αν όχι φασισμού και φυλετικής ανωτερότητας. Η φούσκα των τουρκικών μέσων ενημέρωσης είναι εξίσου ακραία με της Ρωσίας. Το τουρκικό κοινό είναι προετοιμασμένο τόσο για επιθετικότητα όσο και για αντιπερισπασμό. Το μόνο ερώτημα είναι αν στόχος της Τουρκίας θα είναι η Ελλάδα, η Κύπρος, η Συρία, το Ιράκ ή η Αρμενία.

Ο Ερντογάν περιφρονεί τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αναμένεται ότι αυτό θα γίνει πιο δριμύ. Όπως σημείωσε ο καθηγητής Henri Barkey, η αγαπημένη εφημερίδα του Ερντογάν είχε τίτλο: «Οι κάλπες θα έχουν απάντηση για τον Biden».

Η ικεσία θα ήταν μια κακή στρατηγική, που θα φούσκωνε περισσότερο τον Ερντογάν. Είναι καιρός ο Λευκός Οίκος και το State Department να προετοιμαστούν για την κατασκευασμένη κρίση του Ερντογάν. Είναι πιθανό να πάρει ομήρους Αμερικανούς, για να ταπεινώσει την Αμερική στους ψηφοφόρους του, και να αποσπάσει παραχωρήσεις, όπως κάνουν η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα.

Για ένα μεγάλο μέρος των τελευταίων δύο δεκαετιών, Τούρκοι αναλυτές και υπέρμαχοι προσπάθησαν να συντάξουν αντιστοιχίες. Είναι η κατάσταση των διμερών σχέσεων τόσο κακή όσο ο πόλεμος στο Ιράκ και η Κυπριακή κρίση; Γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει πλέον αντιστοιχία για το πόσο κακοί είναι οι δεσμοί και πόσο κακοί πρόκειται να γίνουν.