Page Nav

HIDE

Pages

Classic Header

{fbt_classic_header}

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΣΚΛΑΒΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ

Breaking News:

latest

ΟΙ 11 «ΦΥΛΕΣ» που συναντάμε στις ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ. Εκτός συναγωνισμού πάντα η αθάνατη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ!

(ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΧΙΟΥΜΟΡ) Το καλοκαιράκι φτάνει σιγά σιγά στο μέσο του, κάτι που σημαίνει ότι έχουμε για άλλη μια...







(ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΧΙΟΥΜΟΡ)

Το καλοκαιράκι φτάνει σιγά σιγά στο μέσο του, κάτι που σημαίνει ότι έχουμε για άλλη μια χρονιά μια καλή εμπειρία για το τι σημαίνει πραγματικά η ελληνική θάλασσα.





Από τα πιο πολυσύχναστα μπιτσόμπαρα αυτής της χώρας μέχρι και τις πλέον ερημικές παραλίες, η βουτιά του Νεοέλληνα εγγυάται απλά απλά επαφή με τύπους-«μούρλια» που δεν πιστεύεις ότι κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Κι όμως, τους συναντάς κάθε χρόνο απαρέγκλιτα, με μια αναπόδραστη νομοτέλεια που θα έκανε και τον Αϊνστάιν ακόμα να ξύνει το κεφάλι του!

Την ίδια βέβαια στιγμή όλοι μας ανήκουμε σε μια «φυλή», θέλουμε δεν θέλουμε, κι αυτά που βρίσκουμε εξοργιστικά ενοχλητικά στους άλλους τα κάνουμε κι εμείς, σε διαφορετικούς βαθμούς ή με άλλους τρόπους, σύμφωνοι.

Βλέπουμε την καμπούρα του άλλου κοντολογίς και ποτέ τη δική μας, έτσι είμαστε όμως ως Έλληνες, ας το πάρουμε απόφαση κι ας πάμε παρακάτω, φροντίζοντας στην πορεία να το διασκεδάσουμε και λίγο, μιας και οι παραλίες ανήκουν αναγκαστικά -ή δυστυχώς, διαλέγεις και παίρνεις- σε όλους.

Γιατί καλοκαιράκι και διακοπές δεν σημαίνει απαραίτητα βουτιές και αραλίκι για όλους. Η αταραξία και η νεκρική σιγή δεν κάνει για κάθε τύπο ανθρώπου και σίγουρα όχι για τους πιο αθλητικούς ανάμεσά μας. Ή τους υπερκινητικούς. Ή τους βροντόφωνους. Ή τα παιδάκια και τα σκυλάκια. Και βλέπετε πού πάει το πράγμα!

Ποιος είναι όμως ο σωστός παραλιακός τύπος; Αν το αποφασίσουμε αυτό, τότε θα βρούμε και τον… μη σωστό. Είναι αυτός που δεν κουνιέται από την ξαπλώστρα του και δεν βγάζει μιλιά, απολαμβάνοντας το φραπόγαλό του (ή το φρεντόνι του, τα τελευταία χρόνια) και λοξοκοιτώντας τις αιθέριες υπάρξεις κάτω από τη μύτη της δικιάς του;

Είναι το παιδάκι-«αγγελούδι» που παίζει αμέριμνο με τα κουβαδάκια του και δεν κάνει κιχ; Ή μήπως το ερωτοχτυπημένο ζευγαράκι που δεν έχει μάτια για τίποτα άλλο παρά ο ένας για τον άλλο; Όσο σφίγγουν οι ζέστες και τα νεύρα χτυπούν κόκκινο, ακόμα κι αυτοί, οι απαρατήρητοι, ενοχλούν κάποιος! Ο μελετηρός που καταπίνει το βιβλίο του σελίδα-σελίδα και δεν μετακινείται ίντσα από την παχυλή σκιά του, ακόμα κι αυτός ενοχλεί τον «βιδωμένο». Τον ενοχλεί γιατί δεν απολαμβάνει τη θάλασσα με τον τρόπο που εκείνος θέλει. «Κοίτα τον ρε, τι ήρθε στην παραλία, ας καθόταν στον καναπέ του», θα ακούσεις να τον κακολογεί, χαλώντας του τελικά τη μέρα επειδή δεν κάνει τίποτα!

Όλοι θα βρούμε κάποιον να μας τη σπάει, πάει και τέλειωσε. Ο τύπος που θα κάνει το κατοστάρι πιο γρήγορα κι από τον Γιουσέιν Μπολτ για να σου φάει την τελευταία ξαπλώστρα; Σίγουρα! Αυτός που θα παρκάρει την τζιπάρα του εκεί που σκάει το κύμα για να μη διανύσει πέντε μέτρα άμμου; Αναμφίβολα. Ο ταλαίπωρος οικογενειάρχης που κουβαλά κουτσούβελα, πραμάτεια και πεθερά για να ικανοποιήσει τους πάντες; Αυτός κι αν!

Ο σεληνιασμένος πιτσιρικάς που θα φτάσει γυμνόστηθος στην πλαζ με το παπάκι του, την αθλητική στο χέρι και το ξανθό γκομενάκι στο άλλο; Ω ναι! Ο πλανόδιος μικροπωλητής που τριγυρνά μες στο λιοπύρι για να βγάλει τα προς το ζην; Αυτός κι αν είναι ενοχλητικός, τι κάθεται σαν Χάρος πάνω από το κεφάλι σου;





Για να μην τα πολυλέμε, όλοι ενοχλούνται από κάτι, και ταυτοχρόνως ενοχλούν και οι ίδιοι χωρίς να το καταλαβαίνουν. Ή να νοιάζονται. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν υπάρχουν και εκείνοι οι τύποι που θεωρούν την παραλία τσιφλίκι τους και είναι προορισμένοι να τη μετατρέψουν σε κόλαση για κάθε άλλο λουόμενο, μοιράζοντας εγκεφαλικά πιο γρήγορα και από τη θερμοπληξία. Αυτή είναι μια άλλη κατηγορία, μια κατηγορία που θα συνεχίσει να υπάρχει με τον ίδιο τρόπο που η Ελλάδα θα συνεχίσει να βρέχεται από θάλασσα.

Και βέβαια όλοι αγαπάμε να τους μισούμε! Τα κουβαδάκια σας, κύριοι, και σε άλλη παραλία. Ή πάλι και όχι…

Ο «μεταφορές-μετακομίσεις» aka έτσι επιβιώνει το telemarketing

Θα τον καταλάβεις από την αποικία που έχει στήσει στην παραλία με όλα τα συμπράγκαλα του σπιτιού του. Με τουλάχιστον τρεις ώρες χρόνο προετοιμασίας για το ραχάτι και άλλες δυο ώρες για το ξεστήσιμο και το κουβάλημα, είναι ο τύπος που δεν θα κάτσει στιγμή, καθώς πάντα θα έχει κάτι να συναρμολογήσει. Ή να φουσκώσει.

Τον συναντάς συνήθως στις μικρές και ανοργάνωτες παραλίες να καταλαμβάνει το 1/3 τους με τα 3-4 τσαντίρια που έχει στήσει για σκιά, τις χαρακτηριστικές λευκές πλαστικές καρέκλες και το τραπέζι (με τραπεζομάντιλο, πάντα), τα φουσκωτά στρώματα για το άραγμα της φαμίλιας, τα ψυγειάκια, τα κάθε μεγέθους τάπερ και δοχεία και όλη την προίκα που πήρε φυσικά όταν παντρεύτηκε την κυρά.

Αφού ψήσει τα μπριζολίδια του στην άμμο και καταναλώσει ό,τι έχει φέρει από το σπίτι (και έφερε πολλά, είναι η αλήθεια), θα ξαπλώσει για το μεσημέρι του και θα την πει σε όποιον κάνει κιχ στα λίγα τετραγωνικά που άφησε ελεύθερα. Μετά θα ξυπνήσει, θα τσατιστεί που ξέχασε να φέρει τη φουσκωτή πισινούλα και την ακόμα πιο αυτόματη τρόμπα που αγόρασε φέτος από το telemarketing, θα κατεβάσει σπασμένος το βανάκι (ή το τριαξονικό) στην παραλία και θα ξαναμετακομίσει. Μια ωραία μέρα στη θάλασσα έφτασε στο τέλος της. Θάλασσα; Ποια θάλασσα; Α ναι, αυτό το μπλε πράγμα που ξέπλυνε το σέικερ για την απογευματινή φραπεδιά…

Ο «σπρώξε-σπρώξε, θα χωρέσεις» aka παστή σαρδέλα

Μπορεί να έχει στη διάθεσή του μερικά χιλιόμετρα πλαζ, εκείνος όμως θα επιλέξει να απιθώσει την πετσέτα του ακριβώς δίπλα σου. Ρίχνοντας με την ομπρέλα του την πνιγηρή σκιά πάνω σου, εκεί που κανονικά θα απολάμβανες τον ήλιο. Γιατί μπαστακώνεται τόσο κοντά σου ενώ δεν υπάρχει προφανής λόγος, αυτό το ξέρει προφανώς ο ίδιος, είναι ωστόσο εχέμυθος και δεν κάνει τέτοιες εξομολογήσεις σε ξένους.

Από τους ίδιους ξένους δεν έχει βέβαια κανένα πρόβλημα να τους ζητήσει επανειλημμένως να του προσέχουν τα συμπράγκαλα όσο θα δροσίζεται στην ακροθαλασσιά. Η συλλεκτική παντοφλίτσα του Ελληνικού Στρατού έχει μάλλον συναισθηματική αξία για κείνον και δεν θέλει να την αποχωριστεί.

Τον ίδιο τύπο θα τον συναντήσεις και σε πολυσύχναστες παραλίες με κοσμοσυρροή να προσπαθεί να στριμωχτεί στους 15 πόντους κενό που βρήκε μεταξύ δυο πετσετών. Και θα το κάνει, ζητώντας σου να πας πιο κει. Πιστεύει πως η πλαζ είναι σαν το αστικό λεωφορείο και είναι ok να στριμώχνεσαι σαν σαρδέλα. Τώρα θέλει να γίνει φίλος σου, οπότε εμπίπτει σε μια νέα κατηγορία που θα συζητήσουμε παρακάτω…

Ο Γιάννης ο Σέλφης και η Μεγάλη του Instagram Σχολή

Με το σελφοκόνταρο προτεταμένο και τον εξωτερικό ευρυγώνιο φακό για το smartphone που θα ζήλευε και επαγγελματίας του είδους, ο Γιάννης ο Σέλφης καταφτάνει στην παραλία χάνοντας μερικά πολύτιμα λεπτά από τα social media. Ας είναι, σκέφτεται και παρηγορείται, τουλάχιστον εδώ θα βγάλω τόσο μαγευτικές selfies που θα σκάσουν όλοι στο Insta!

Ο Γιάννης θα περάσει όλη τη μέρα ψάχνοντας για την αμέσως επόμενη και καλύτερη φυσικά πόζα. Θα δει δίπλα του μια μεγάλη κοριτσοπαρέα που απολαμβάνει κι αυτή ναζιάρικα τις πιο αχτύπητες καλοκαιρινές selfies και θα αναθαρρήσει. Τώρα θα μπει ως τα πόδια στη θάλασσα, μιας και του έχουν πει ότι αυτό το γαλαζοπράσινο χρώμα πίσω του τον κολακεύει πολύ.

Γιατί ενοχλεί η Μεγάλη του Instagram Σχολή; Για την ψευτιά του πράματος! Φορά το πιο πλατύ της χαμόγελο για το «κλικ» και μετά στην κατήφεια και το δε βαριέσαι. Αν βγει εφαρμογή εικονικής παραλίας, δεν θα τους ξαναδείς στην αμμουδιά…

Ο ωραίος και μοιραίος aka σφίχτης aka κλαρινογαμπρός... Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

newsbeast


Δεν υπάρχουν σχόλια

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.