Τα προγράμματα επί των οποίων ενημερώθηκε η αρμόδια Ειδικής Διαρκής Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής χωρίς να εγ...
Τα προγράμματα επί των οποίων ενημερώθηκε η αρμόδια Ειδικής Διαρκής Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής χωρίς να εγερθούν ενστάσεις όσων αφορά την ανάγκη προώθησή τους, είναι κομβικής σημασίας για την ελληνική στρατιωτική αποτροπή. Το μέγα ζητούμενο είναι να κατανοηθεί η ανάγκη να προχωρήσουν οι διαδικασίες και αν θα φθάσουμε τελικά στη συμβασιοποίηση των προγραμμάτων.
Αναμφισβήτητα, η κυβέρνηση πιστώνεται ότι έστω με πολύ μεγάλη καθυστέρηση προχώρησε. Τα δε κόμματα της αντιπολίτευσης, παρά τις εύλογες ενστάσεις που ήγειραν, δείχνοντας υπευθυνότητα ουσιαστικά παρείχαν συναίνεση. Κι αυτό είναι ένα κέρδος επί του οποίου πρέπει να οικοδομηθεί περαιτέρω εμπιστοσύνη και να βελτιωθούν οι διαδικασίες με απλές παρεμβάσεις. Το να κρίνεται η επί διετία άσκηση πίεσης για να επιτευχθεί το αυτονόητο ως «κακοπιστία», αδικεί όσους το υποστηρίζουν.
Ξεκινώντας από την ουσία, δηλαδή τα προγράμματα που εγκρίθηκαν, η αναβάθμιση των F-16 Block 50 με τη χρήση απαρτίων που προκύπτουν από τα αναβαθμιζόμενα στη διαμόρφωση «V» F-16 Block 52+ / Block 52+ Advanced, λαμβάνει δικαιωματικά την πρώτη θέση. Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη θα γίνουν «του κουτιού», καθώς εκτός της δομικής τους αναβάθμισης που θα προσθέσει πολλές χιλιάδες ώρες πτήσης, προβλέφθηκε και η εργοστασιακή συντήρηση των κινητήρων F-110-GE-129 (General Electric, εξ ου και Block 50, αφού εάν «φορούσαν» κινητήρες Pratt & Whitney θα τυποποιούνταν ως Block 52).
Δεν αποτελεί υπερβολή το να υποστηριχθεί ότι η απόφαση διέσωσε έναν στόλο 38 υπερπολύτιμων μαχητικών, τα οποία με κόστος που αγγίζει τα 900 εκατ. ευρώ θα επιχειρούν για δυο ακόμα δεκαετίες. Η αντικατάστασή τους έστω και με μισά σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη θα απαιτούσε πολλαπλάσιο κόστος (τα 24 Rafale που συμπεριλαμβάνουν και μεταχειρισμένα, ξεπέρασαν τα 3 δις. ευρώ). Παρά την τεράστια ενίσχυση του αεροπορικού στόλου, μένουν δύο ζητούμενα προς θεωρητική πλέον διερεύνηση.
Το πρώτο είναι εάν θα άξιζε μια επιπρόσθετη δαπάνη, όχι τόσο μεγάλη, για την ενσωμάτωση ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA) που θα τα καθιστούσε σχεδόν ισοδύναμα με τα F-16V. Η διερεύνηση που θα μπορούσε να γίνει ακόμα και σήμερα με τη βοήθεια της αμερικανικής κυβέρνησης και των εταιριών Lockheed Martin (F-16) & Northrop Grumman (ραντάρ), είναι εάν το άκρως αξιόλογο και χρησιμοποιούμενο από πολλές αεροπορικές δυνάμεις του πλανήτη ραντάρ AN/APG-68 να μπορούσε να αγοραστεί ώστε να αποσβεστεί μέρος του κόστους αντικατάστασης με το AESA APG-83 SABR της ίδιας εταιρίας.
Το δεύτερο ζήτημα είναι να εξεταστεί εάν θα πρέπει να εξεταστεί αναβάθμιση και των 32 F-16 Block 30 ή έστω μιας ενισχυμένης Μοίρας (20-24 αεροσκάφη), με ενδεχόμενη αξιοποίηση των υπολοίπων για εκπαιδευτικούς σκοπούς, ακόμα και στο πλαίσιο του διεθνούς κέντρου αεροπορικής εκπαίδευσης που δημιουργείται στην Καλαμάτα. Η προσθήκη τέτοιου αεροσκάφους, θεωρητικά, θα αύξανε το διεθνές ενδιαφέρον για εκπαίδευση πιλότων ξένων Αεροποριών από Έλληνες εκπαιδευτές, με αποτέλεσμα περισσότερα έσοδα για την Πολεμική Αεροπορία. Τροφή για σκέψη και ανάλυση της βιωσιμότητας του συλλογισμού από τους πραγματικά έμπειρους και υπεύθυνους να εξετάσουν και να αξιολογήσουν όλες τις παραμέτρους ενός τέτοιου ζητήματος.
Μαζί με τα F-16V, η Πολεμική Αεροπορία θα διαθέτει έναν στόλο 120+ μαχητικών αεροσκαφών, πραγματική ραχοκοκαλιά, η οποία θα συμπληρώνεται από τις δυο ισχυρές πολεμικές Μοίρες γαλλικών μαχητικών Rafale F3R Mirage 2000-5 MK.II, καθιστώντας σταδιακά έτσι την ελληνική αεροπορική παρουσία στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και στο πλαίσιο των συμμαχικών υποχρεώσεων της χώρας, από πολύ ισχυρή έως και καθοριστική. Μια δύναμη της οποίας φαίνεται ότι η απόφαση περαιτέρω ενίσχυσης με μία Μοίρα F-35A Lightning II βρίσκεται επί θύραις…
Τεράστιας σημασίας είναι η απόκτηση από την Πολεμική Αεροπορία 40+10 πυραύλων αέρος-επιφανείας τύπου Harpoon AGM-84LBlock II (για τα F-16 και τα ΑΦΝΣ P-3H Orion του Πολεμικού Ναυτικού αντίστοιχα) και 40 πυραύλων AARGM-88E εναντίον ραντάρ. Εντύπωση προκαλεί και η μέριμνα για τα κατευθυνόμενα βλήματα τύπου PENGUIN Mk2 Mod 7 για το Πολεμικό Ναυτικό! Τίποτα δεν θα μείνει αναξιοποίητο…
Εύλογες αντιδράσεις συνάντησε η απόφαση αποστολής τριών μεταφορικών αεροσκαφών C-130 στο Ισραήλ και την Israel Aerospace Industries (IAI) για επαναφορά σε πτητική κατάσταση. Τα αεροσκάφη θα διαλυθούν ώστε να μεταφερθούν με πλοία και ελπίζουν όλοι να επιστρέψουν με τον φυσιολογικό τρόπο, δηλαδή πετώντας! Η ικανότητα της ισραηλινής εταιρίας δεν τίθεται εν αμφιβόλω. Αλλού επικεντρώθηκαν οι διαμαρτυρίες.
Το κόστος είναι υπέρογκο, ενώ δεν διευκρινίστηκε εάν η κατασκευάστρια εταιρία που παρέχει το 80% του κύκλου εργασιών της ΕΑΒ έλαβε ποτέ επίσημο αίτημα να διευκρινίσει εγγράφως με ποιες προϋποθέσεις μπορούσε αυτό το έργο να ολοκληρωθεί και να διεκπεραιωθεί στην ΕΑΒ. Όχι με τις αποσπασματικές και αμφιβόλου τελικού αποτελέσματος μεθόδους με τις οποίες επιχειρείται σήμερα να επαναφερθούν σε πτητική κατάσταση άλλα C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχει και το πρόγραμμα εξασφάλισης ανταλλακτικών για αεροσκάφη και ελικόπτερα μέσω διαδικασιών FMS (ΗΠΑ) και άλλων μέσω της ΝΑΤΟϊκής διαδικασίας NSPA (NATO Support and Procurement Agency) για αεροπορικά μέσα επανδρωμένα και μη. Το εξειδικευμένο του θέματος προκάλεσε αντιδράσεις στις οποίες θα επανέλθουμε. Επίσης, η Επιτροπή ενημερώθηκε για την κατακύρωση του προγράμματος προμήθειας συσσωρευτών μάχης για τις τορπίλες SUT/SST-4 στην ελληνική εταιρία Sunlight.
Προχωράει επίσης η προμήθεια 12 συλλογών ανταλλακτικών γενικής επιθεώρησης μηχανών ντίζελ MTU 20V 538 TB 91 για τα ταχέα περιπολικά κατευθυνομένων βλημάτων τύπου «ΛΑΣΚΟΣ-ΚΑΒΑΛΟΥΔΗΣ». Άλλο πρόγραμμα είναι η αναβάθμιση του στρατιωτικού δικτύου τακτικών συνδέσεων δεδομένων MIDS (Multifunctional Information Distribution System), που αφορά τις επικοινωνίες του περίφημου συστήματος LINK-16 που επιτρέπει την ασφαλή μεταφορά τακτικών πληροφοριών.
Ενημέρωση έγινε και για τους εκτοξευτήρες του συστήματος εγκατάλειψης τω μαχητικών αεροσκαφών σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Τέλος, αλλά ουχί λιγότερο σημαντικό πρόγραμμα, είναι αυτό που αφορά ατομικές διόπτρες παθητικού τύπου για τις χερσαίες δυνάμεις (ΓΕΣ). Οι διόπτρες νυχτερινής όρασης αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ατομικού εξοπλισμού του σύγχρονου μαχητή.
Για την ιστορία, την ενημέρωση έκανε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο υφυπουργός Άμυνας, Νίκος Χαρδαλιάς. Δύο προγράμματα αφορούσαν το ΓΕΣ, επτά το ΓΕΑ και δύο τη ΓΔΑΕΕ για λογαριασμό του ΓΕΝ. Συμμετείχαν, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ο Αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης, ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης ΠΝ, ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Θεμιστοκλής Μπουρολιάς και ο Γενικός Διευθυντής της ΓΔΑΕΕ κ. Αριστείδης Αλεξόπουλος.
Ξεκινώντας από την ουσία, δηλαδή τα προγράμματα που εγκρίθηκαν, η αναβάθμιση των F-16 Block 50 με τη χρήση απαρτίων που προκύπτουν από τα αναβαθμιζόμενα στη διαμόρφωση «V» F-16 Block 52+ / Block 52+ Advanced, λαμβάνει δικαιωματικά την πρώτη θέση. Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη θα γίνουν «του κουτιού», καθώς εκτός της δομικής τους αναβάθμισης που θα προσθέσει πολλές χιλιάδες ώρες πτήσης, προβλέφθηκε και η εργοστασιακή συντήρηση των κινητήρων F-110-GE-129 (General Electric, εξ ου και Block 50, αφού εάν «φορούσαν» κινητήρες Pratt & Whitney θα τυποποιούνταν ως Block 52).
Δεν αποτελεί υπερβολή το να υποστηριχθεί ότι η απόφαση διέσωσε έναν στόλο 38 υπερπολύτιμων μαχητικών, τα οποία με κόστος που αγγίζει τα 900 εκατ. ευρώ θα επιχειρούν για δυο ακόμα δεκαετίες. Η αντικατάστασή τους έστω και με μισά σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη θα απαιτούσε πολλαπλάσιο κόστος (τα 24 Rafale που συμπεριλαμβάνουν και μεταχειρισμένα, ξεπέρασαν τα 3 δις. ευρώ). Παρά την τεράστια ενίσχυση του αεροπορικού στόλου, μένουν δύο ζητούμενα προς θεωρητική πλέον διερεύνηση.
Το πρώτο είναι εάν θα άξιζε μια επιπρόσθετη δαπάνη, όχι τόσο μεγάλη, για την ενσωμάτωση ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA) που θα τα καθιστούσε σχεδόν ισοδύναμα με τα F-16V. Η διερεύνηση που θα μπορούσε να γίνει ακόμα και σήμερα με τη βοήθεια της αμερικανικής κυβέρνησης και των εταιριών Lockheed Martin (F-16) & Northrop Grumman (ραντάρ), είναι εάν το άκρως αξιόλογο και χρησιμοποιούμενο από πολλές αεροπορικές δυνάμεις του πλανήτη ραντάρ AN/APG-68 να μπορούσε να αγοραστεί ώστε να αποσβεστεί μέρος του κόστους αντικατάστασης με το AESA APG-83 SABR της ίδιας εταιρίας.
Το δεύτερο ζήτημα είναι να εξεταστεί εάν θα πρέπει να εξεταστεί αναβάθμιση και των 32 F-16 Block 30 ή έστω μιας ενισχυμένης Μοίρας (20-24 αεροσκάφη), με ενδεχόμενη αξιοποίηση των υπολοίπων για εκπαιδευτικούς σκοπούς, ακόμα και στο πλαίσιο του διεθνούς κέντρου αεροπορικής εκπαίδευσης που δημιουργείται στην Καλαμάτα. Η προσθήκη τέτοιου αεροσκάφους, θεωρητικά, θα αύξανε το διεθνές ενδιαφέρον για εκπαίδευση πιλότων ξένων Αεροποριών από Έλληνες εκπαιδευτές, με αποτέλεσμα περισσότερα έσοδα για την Πολεμική Αεροπορία. Τροφή για σκέψη και ανάλυση της βιωσιμότητας του συλλογισμού από τους πραγματικά έμπειρους και υπεύθυνους να εξετάσουν και να αξιολογήσουν όλες τις παραμέτρους ενός τέτοιου ζητήματος.
Μαζί με τα F-16V, η Πολεμική Αεροπορία θα διαθέτει έναν στόλο 120+ μαχητικών αεροσκαφών, πραγματική ραχοκοκαλιά, η οποία θα συμπληρώνεται από τις δυο ισχυρές πολεμικές Μοίρες γαλλικών μαχητικών Rafale F3R Mirage 2000-5 MK.II, καθιστώντας σταδιακά έτσι την ελληνική αεροπορική παρουσία στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και στο πλαίσιο των συμμαχικών υποχρεώσεων της χώρας, από πολύ ισχυρή έως και καθοριστική. Μια δύναμη της οποίας φαίνεται ότι η απόφαση περαιτέρω ενίσχυσης με μία Μοίρα F-35A Lightning II βρίσκεται επί θύραις…
Τεράστιας σημασίας είναι η απόκτηση από την Πολεμική Αεροπορία 40+10 πυραύλων αέρος-επιφανείας τύπου Harpoon AGM-84LBlock II (για τα F-16 και τα ΑΦΝΣ P-3H Orion του Πολεμικού Ναυτικού αντίστοιχα) και 40 πυραύλων AARGM-88E εναντίον ραντάρ. Εντύπωση προκαλεί και η μέριμνα για τα κατευθυνόμενα βλήματα τύπου PENGUIN Mk2 Mod 7 για το Πολεμικό Ναυτικό! Τίποτα δεν θα μείνει αναξιοποίητο…
Εύλογες αντιδράσεις συνάντησε η απόφαση αποστολής τριών μεταφορικών αεροσκαφών C-130 στο Ισραήλ και την Israel Aerospace Industries (IAI) για επαναφορά σε πτητική κατάσταση. Τα αεροσκάφη θα διαλυθούν ώστε να μεταφερθούν με πλοία και ελπίζουν όλοι να επιστρέψουν με τον φυσιολογικό τρόπο, δηλαδή πετώντας! Η ικανότητα της ισραηλινής εταιρίας δεν τίθεται εν αμφιβόλω. Αλλού επικεντρώθηκαν οι διαμαρτυρίες.
Το κόστος είναι υπέρογκο, ενώ δεν διευκρινίστηκε εάν η κατασκευάστρια εταιρία που παρέχει το 80% του κύκλου εργασιών της ΕΑΒ έλαβε ποτέ επίσημο αίτημα να διευκρινίσει εγγράφως με ποιες προϋποθέσεις μπορούσε αυτό το έργο να ολοκληρωθεί και να διεκπεραιωθεί στην ΕΑΒ. Όχι με τις αποσπασματικές και αμφιβόλου τελικού αποτελέσματος μεθόδους με τις οποίες επιχειρείται σήμερα να επαναφερθούν σε πτητική κατάσταση άλλα C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχει και το πρόγραμμα εξασφάλισης ανταλλακτικών για αεροσκάφη και ελικόπτερα μέσω διαδικασιών FMS (ΗΠΑ) και άλλων μέσω της ΝΑΤΟϊκής διαδικασίας NSPA (NATO Support and Procurement Agency) για αεροπορικά μέσα επανδρωμένα και μη. Το εξειδικευμένο του θέματος προκάλεσε αντιδράσεις στις οποίες θα επανέλθουμε. Επίσης, η Επιτροπή ενημερώθηκε για την κατακύρωση του προγράμματος προμήθειας συσσωρευτών μάχης για τις τορπίλες SUT/SST-4 στην ελληνική εταιρία Sunlight.
Προχωράει επίσης η προμήθεια 12 συλλογών ανταλλακτικών γενικής επιθεώρησης μηχανών ντίζελ MTU 20V 538 TB 91 για τα ταχέα περιπολικά κατευθυνομένων βλημάτων τύπου «ΛΑΣΚΟΣ-ΚΑΒΑΛΟΥΔΗΣ». Άλλο πρόγραμμα είναι η αναβάθμιση του στρατιωτικού δικτύου τακτικών συνδέσεων δεδομένων MIDS (Multifunctional Information Distribution System), που αφορά τις επικοινωνίες του περίφημου συστήματος LINK-16 που επιτρέπει την ασφαλή μεταφορά τακτικών πληροφοριών.
Ενημέρωση έγινε και για τους εκτοξευτήρες του συστήματος εγκατάλειψης τω μαχητικών αεροσκαφών σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Τέλος, αλλά ουχί λιγότερο σημαντικό πρόγραμμα, είναι αυτό που αφορά ατομικές διόπτρες παθητικού τύπου για τις χερσαίες δυνάμεις (ΓΕΣ). Οι διόπτρες νυχτερινής όρασης αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ατομικού εξοπλισμού του σύγχρονου μαχητή.
Για την ιστορία, την ενημέρωση έκανε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο υφυπουργός Άμυνας, Νίκος Χαρδαλιάς. Δύο προγράμματα αφορούσαν το ΓΕΣ, επτά το ΓΕΑ και δύο τη ΓΔΑΕΕ για λογαριασμό του ΓΕΝ. Συμμετείχαν, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ο Αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης, ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης ΠΝ, ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Θεμιστοκλής Μπουρολιάς και ο Γενικός Διευθυντής της ΓΔΑΕΕ κ. Αριστείδης Αλεξόπουλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.