Πρέπει η Κύπρος να αποκτήσει Πολεμική Αεροπορία; Και πως;

Ενα θέμα που συζητιέται όλο και περισσότερο, είναι το αν η Κυπριακή Δημοκρατία (Κ.Δ) μπορεί να αποκτήσει Πολεμική Αεροπορία, ποια σύνθεση θ...

Ενα θέμα που συζητιέται όλο και περισσότερο, είναι το αν η Κυπριακή Δημοκρατία (Κ.Δ) μπορεί να αποκτήσει Πολεμική Αεροπορία, ποια σύνθεση θα έχει αυτή και με ποιον τρόπο.

Αρχικά θα θέλαμε να πούμε πως οι αεροπορικές δυνάμεις, έχουν ισχυροποιήσει τη θέση τους στις σύγχρονες μορφές πολέμου. Ακόμη και στις περιόδους του μη πολέμου, διότι ο γράφων πιστεύει πως μεταξύ του Ελληνισμού (Ελλάδος και Κύπρου) και της Τουρκίας δεν υπάρχει πλέον το τρίπτυχο: Ειρηνική περίοδος – περίοδος κρίσεως – πολεμική περίοδος, αλλά απλά: Περίοδος πολέμου. Μάλιστα, ο πόλεμος είναι υβριδικής μορφής. Πιστεύουμε δηλαδή, πως τα γεγονότα του περασμένου έτους στον Έβρο αποτελούν τον εναυστήρα αυτού. Δε μπορεί, θεωρούμε, κανείς να υποστηρίξει πως τόσο στον Έβρο όσο και στη θάλασσα, αλλά και στον αέρα δεν έγινε πόλεμος (χωρίς να πατηθούν οι σκανδάλες). Η πολεμική περίοδος είναι συνεχής κι απλά αυξομειώνεται η έντασή της.

Σε μια τέτοια κατάσταση, αναδύονται ανάγκες προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Κλάδοι όπως το λιμενικό ή τύπου χωροφυλακής – στρατοχωροφυλακής αναλαμβάνουν ενισχυμένο ρόλο. Πάντα όμως οι αεροπορίες αποτελούν τον κύριο βραχίονα δράσης.

Αν θέλαμε να περιγράψουμε τη γραμμή αντιπαράθεσης (Γ.Α) Ελλάδος-Κύπρου με την Τουρκία, θα λέγαμε ότι υπάρχουν τέσσερα Θέατρα Επιχειρήσεων (Θ.Ε) καθένα από τα οποία παρουσιάζει ιδιαιτερότητες (δε θα αναλυθούν στην παρόν πόνημα). Αυτά είναι:
Το χερσαίο με τα πολλά υδάτινα κωλύματα Θ.Ε του Έβρου – Αν. Θράκης,
Το θαλασσοχερσαίο Θ.Ε του Αιγαίου
Το κατά κύριο λόγο θαλάσσιο Θ.Ε του συμπλέγματος της Μεγίστης – Αν. Μεσογείου
Το χερσαίο Θ.Ε της Κύπρου.

Αποτελεί σφάλμα για έναν στρατιωτικό αναλυτή, η ανεξάρτητη μελέτη ενός μόνο από τα πιο πάνω Θ.Ε και η προσπάθεια εξαγωγής μεμονωμένων συμπερασμάτων. Κι αυτό γιατί μπορεί τα τέσσερα αυτά Θ.Ε να έχουν τις ιδιαιτερότητες τους και να είναι ξεχωριστά, αποτελούν όμως συγκοινωνούντα δοχεία. Διότι στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας (όπως περιγράψαμε στις δύο αναλύσεις – συγκρίσεις) υπάρχουν προτοποθετημένες χερσαίες δυνάμεις. Υπάρχουν βέβαια και τα ελικόπτερα (ΕΠ) της ΕΦ, αλλά κι αυτά βρίσκονται προτοποθετημένα στο νησί, αλλά δεν υπάρχουν μαχητικά αεροσκάφη.

Κατά συνέπεια, το ότι σε περίπτωση επιχειρήσεων στο Θ.Ε της Κύπρου θα δράσουν αεροναυτικές δυνάμεις Ελλάδας και Τουρκίας καθιστά αυτομάτως τα τέσσερα Θ.Ε που προαναφέρθηκαν, συγκοινωνούντα δοχεία.

Εδώ τίθεται το ερώτημα αν σε περίπτωση αντιπαράθεσης, η Ελλάδα θα δράσει. Θα αφήσουμε το ερώτημα αυτό να απαντηθεί στο τέλος.

Υπάρχουν αναγνώστες οι οποίοι υποστηρίζουν πως το περιορισμένο στρατηγικό βάθος δεν αποτελεί πρόβλημα για την ύπαρξη αεροπορικών μέσων και αναφέρουν τα παραδείγματα του Ισραήλ και της Ταιβάν. Το σφάλμα που γίνεται στη σύγκριση αυτή είναι ότι το Ισραήλ και η Ταιβάν, έχουν διέλθει από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Κ.Δ σήμερα και διαθέτουν από τους μεγαλύτερους στόλους μαχητικών.

Στόχος της παρούσας μελέτης, είναι να μελετήσουμε τον τρόπο με τον οποίο η Κ.Δ θα διέλθει την κατάσταση που βρίσκεται τώρα και θα φτάσει σε αποδεκτά επίπεδα.

Θεωρούμε ότι σχετικά με την αναγκαιότητα ύπαρξης ολοκληρωμένης πολεμικής αεροπορίας στην Κύπρο δεν διαφωνεί κανείς. Τα βασικά προβλήματα είναι δύο:

α. Το ανύπαρκτο στρατηγικό βάθος άρα η αυξημένη τρωτότητα της αεροπορικής δύναμης. Τόσο η ΕΦ όσο και οι Δυνάμεις Κατοχής (Δ.Κ) αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του περιορισμένου στρατηγικού βάθους το οποίο καθιστά απολύτως επικίνδυνο την ύπαρξη αεροσκαφών επί της νήσου. Το πρόβλημα με τα ΑΦ είναι ότι χρειάζονται αεροδρόμια. Όπως αναφέραμε και στις άλλες μελέτες για την Κύπρο, όλα τα ΑΔ που βρίσκονται επ’ αυτής είναι εντός βεληνεκούς του Πυροβολικού (τα παρανόμως κατεχόμενα εντός ακόμη και αυτών των όλμων της ΕΦ). Αποτελούν στόχους υψηλής προτεραιότητας και σίγουρα θα βληθούν από τα πρώτα κιόλας λεπτά μίας αντιπαράθεσης.

β. Η πίεση του χρόνου, καθώς η δημιουργία αεροπορικού κλάδου από ένα κράτος δεν σημαίνει μόνο αγορά μαχητικών αεροσκαφών, αλλά τη δημιουργία όλου του μηχανισμού υποστήριξης, την αγορά των μέσων, την εκπαίδευση του προσωπικού επ’ αυτών, την αφομοίωση των διαδικασιών και πάνω απ’ όλα την απόκτηση της φιλοσοφίας. Το τελευταίο είναι το πιο σημαντικό.

Γίνεται λοιπόν κατανοητό, ότι για να δημιουργήσει αεροπορικό κλάδο η Κ.Δ απαιτούνται χρόνος. Πολύς χρόνος, ο οποίος δεν υπάρχει.

Ενεστώσα Κατάσταση:

Από πλευράς εγκαταστάσεων, η Κ.Δ διαθέτει την Αεροπορική Βάση «Αν. Παπανδρέου» (ΑΒΑΠ) στην Πάφο. Η επιλογή της τοποθεσίας είναι η καταλληλότερη, καθώς η ΑΒΑΠ ΔΕΝ μπορεί να βληθεί από το πυροβολικό των Κατοχικών Δυνάμεων (Δ.Κ) καθώς καλύπτεται από τον ορεινό όγκο του Τροόδους. Μπορεί όμως να βληθεί από βαλλιστικούς πυραύλους από τη Μικρασιατική χερσόνησο, αεροπορικά μέσα και μη Επανδρωμένα (ΜΕΑ) . Η ΑΒ της Λακατάμιας είναι άνευ τακτικής σημασίας, διότι είναι πολύ κοντά στη γραμμή αντιπαράθεσης. Το Διεθνές ΑΔ Λάρνακας είναι εντός βεληνεκούς των ΠΕΠ T-122 των Δ.Κ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ