Ηταν ένα από τα σπάνια καλά νέα που ακούσαμε τελευταία εν μέσω πανδημίας - Η πανέμορφη κεφαλή είναι πιθανότατα κομμάτι Ερμαϊκής Στήλης ...
Ηταν ένα από τα σπάνια καλά νέα που ακούσαμε τελευταία εν μέσω πανδημίας - Η πανέμορφη κεφαλή είναι πιθανότατα κομμάτι Ερμαϊκής Στήλης
Αρκεί να φανταστεί κανείς τη σκηνή: σε μια έρημη πόλη ένας υπάλληλος του Δήμου Αθηναίων με τη γνωστή στολή εργασίας καλείται να σκάψει για να φτιάξει μια βρομερή αποχέτευση που έχει πρόβλημα στην Αιόλου, στον πεζόδρομο κάτω από τα πλατάνια, ακριβώς απέναντι από την εκκλησία της Αγίας Ειρήνης. Τη στιγμή ακριβώς που νομίζει ότι το πρόβλημα έχει διορθωθεί, εκεί ανάμεσα στα λύματα και τους σωλήνες διακρίνει ένα μαρμάρινο κεφάλι, «εντοιχισμένο» κυριολεκτικά στον πλαϊνό τοιχίο του αγωγού αποχέτευσης. Πότε ακριβώς αποφάσισε κάποιος να κρύψει εκεί το κεφάλι -αρχαιοκάπηλος ή κάποιος άλλος- μένει να πιστοποιηθεί, ωστόσο αυτή η πανέμορφη κεφαλή του Ερμή φαίνεται να δίνει αμέσως τα διαπιστευτήριά της: αρκεί μια απλή σύγκριση για να διαπιστώσει κανείς ότι αυτός ο τύπος συνάδει με εκείνον του «Ερμού Προπυλαίου», έργο του Αλκαμένους, μαθητή του Φειδία. Το πρωτότυπο αυτό έργο ομόρφαινε τη νότια πτέρυγα των Προπυλαίων στην Ακρόπολη και απεικονίζει την κλασική ομορφιά της περιόδου από την οποία προέρχεται, τον 4ο αιώνα π.Χ.: περίτεχνο, αγέρωχο, με το γνωστό νεοαττικό στυλ που ενέπνευσε όλους τους γλύπτες των επόμενων αιώνων. Αλλωστε, εκτός από το περίφημο έργο του Αλκαμένους στο αέτωμα της Ακρόπολης, η Αφροδίτη του, η περίφημη «Αφροδίτη των Κήπων», θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας γλυπτικής. Ηταν φυσικό λοιπόν οι γλύπτες να είχαν τον δικό του Ερμή ως πρότυπο όταν έπρεπε να κοσμήσουν τις στήλες τους που έφεραν κατά κόρον τη μορφή του ψυχοπομπού θεού - εξ ου και ονομάστηκαν Ερμαϊκές Στήλες ή Ερμές.
Την είδηση της ανεύρεσης της κεφαλής γνωστοποίησε αμέσως ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και έκανε πολύ γρήγορα τον γύρο του Διαδικτύου. Ηταν, άλλωστε, ένα από τα σπάνια καλά νέα που ακούμε τελευταία, μια σημαντική ανακάλυψη σε μια μουντή μέρα εν μέσω πανδημίας. Κατόπιν ακολούθησε η ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, η οποία γνωστοποιούσε πως, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, το γλυπτό χρονολογείται πιθανότατα προς τα τέλη του 4ου ή τις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. και προφανώς αποτελεί κεφαλή του θεού Ερμή από Ερμαϊκή Στήλη.
Οι στήλες αυτές ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς από την αρχαιότητα μέχρι και τα ρωμαϊκά χρόνια και τοποθετούνταν τόσο σε σταυροδρόμια ως οδόσημα όσο και μπροστά από σπίτια φέροντας συνήθως χαραγμένα πάνω τους διάφορα γνωμικά. Ερμές συναντάμε ακόμα και στα γυμναστήρια, όπως στο Γυμνάσιο της Φιγαλείας και στο Γυμνάσιο της Αγοράς των Αθηνών. Στα αρχαϊκά χρόνια οι ερμαϊκές στήλες είχαν ακανόνιστα σχήματα, συνήθως ήταν σωροί από πέτρες (ερμαϊκοί λόφοι) και κατέληγαν, στην πλειονότητά τους, σε ένα σύμβολο, συνήθως ορθωμένο φαλλό. Ο Ηρόδοτος υποστηρίζει ότι πρόκειται για σύμβολα που οι Ελληνες κληρονόμησαν από τους Πελασγούς, αφού αυτοί συνήθιζαν να λαξεύουν πάνω σε πέτρες φαλλούς ή αιδοία. Στη συνέχεια, όμως, και ειδικά στην ανθρωποκεντρική αττική περίοδο τα σύμβολα αυτά απέκτησαν ανθρώπινη μορφή και συγκεκριμένα αυτή του Ερμή, καθώς προτού καθιερωθεί ο «ξένος» θεός Διόνυσος αυτός που συνδεόταν με τη δύναμη ήταν ο Ερμής - και η μορφή του μαζί με τον ορθωμένο φαλλό, που εξακολούθησε να κοσμεί το κάτω μέρος της τετραγωνισμένης πλέον στήλης, ήταν άμεσα συνυφασμένη με τη δύναμη, την ερωτική ορμή και την καλή τύχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.