ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΤΙ ΘΑ ΠΑΘΑΙΝΑΝ ΑΝ ΟΝΤΩΣ ΕΣΤΩ ΕΝΑ ΤΑΓΜΑ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΕΦΟΔΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΣ 20/21 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΑΓΜΕΝΟΙ ...ΑΤ...
ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΤΙ ΘΑ ΠΑΘΑΙΝΑΝ ΑΝ ΟΝΤΩΣ ΕΣΤΩ ΕΝΑ ΤΑΓΜΑ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΕΦΟΔΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΣ 20/21 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΑΓΜΕΝΟΙ ...ΑΤΑΚΤΩΣ;;;; ΑΣ ΟΨΕΤΑΙ Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ... ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ Ο «ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ! ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ:
"το πολυβόλο δεν δούλευε. Σφαίρες είχαμε αλλά αν δεν δούλευε το πολυβόλο τι να τις κάνεις τις σφαίρες;
Από την Ταξιαρχία μας ενημέρωσαν ότι πρέπει να περιμένουμε επίθεση των Ρωμιών πριν το ξημέρωμα μέσα στην καταραμένη νύχτα.
Γιατί να έρχεται η νύχτα όταν υπάρχει Πόλεμος; Επρεπε να είναι συνέχεια μέρα. Φως. Τώρα θα πρέπει να μείνουμε με τα μάτια ανοιχτά.
Αλλά ξανασκέφτομαι γιατί να φοβηθούμε; είμαστε κοντά 400 καλά εξοπλισμένοι κι ας μην δουλεύει το πολυβόλο της διμοιρίας μας. Αν τολμήσουν οι Ρωμιοί ας έλθουν...
Θα φάνε τα μούτρα τους...
Αυτές ηταν οι σκέψεις μας που μόνοι μας προσπαθούσαμε να δώσουμε θάρρος στον εαυτό μας καθώς έπεφτε το σκοτάδι.
Κάποιοι προσπαθούσαν να ζητήσουν να κάνουμε ησυχία.
Ξαφνικά λίγα μέτρα πιό κάτω ένας φαντάρος πυροβολεί πάνω σε ένα φοίνικα. Ο αξιωματικός δίπλα του τον χτυπάει με το κοντάκι του στο κράνος από τα νεύρα του. Ηταν σημάδι ότι ο φαντάρος φοβήθηκε μεσα στο σκοτάδι και είδε τον φοίνικα να κουνιέται και νομιζε ότι ήταν κομμάντο Ρωμιοί.
Λίγο πιό πάνω σε ένα πρόχειρο φυλάκιο το πολυβόλο άρχισε να χτυπάει ασταμάτητα... Κελαηδούσε συνέχεια.... Αγνωστο που. Ξαφνικά ακούμε μια αγριοφωνάρα "Σταματάτε βλάκες εμάς χτυπάτε!"
Χτυπούσαν τους δικούς μας μιας προκεχωρημένης ενέδρας. Πάνω στο βουνό οι πολυβολισμοί και οι εκρήξεις δεν σταμάτησαν. Αυτό σημαίνει οτι οι Ρωμιοί πλησιάζουν (σ.ΚΔ. στην πραγματικότητα πρέπει να ηταν οι Μάχες των Ελληνικών Μοιρών Καταδρομών στο Κοτζάκαγια, την Άσπρη Μούττη και στα Πετρομούθκια).
Όλοι κοίταζαν προς τα πίσω προσπαθώντας να ξεχωρίσουν στο πυκνο σκοτάδι αν υπάρχουν σημεία στο έδαφος για καλύτερη κάλυψη... Οι Αξιωματικοί βλαστημούσαν κλωτσούσαν έριχναν σφαλιάρες σε κράνη όσων φοβούνταν την επίθεση των Ρωμιών. Αλλά η αλήθεια είναι ότι και οι αξιωματικοί από τον φόβο τους ενεργούσαν έτσι. Γιατί φοβόντουσαν ότι αν οι Ρωμιοί ορμούσαν, όλοι μας θα υποχωρούσαμε και όποιος σωθεί σώθηκε και δεν θα μείνει κανείς να πολεμήσει...και τότε αυτοί ή θα πιαστούν αιχμάλωτοι ή θα ατιμασθούν υποχωρώντας.
Κάποια στιγμή φώτα από αυτοκίνητα φάνηκαν μπροστά δεξιά από την μεριά του Edremit (ελλ. Τριμίθι) και καταλάβαμε ότι οι Ρωμιοί έρχονταν...
Ηδη όλοι εγκαταλείψαμε τα ορύγματα και πήγαμε σκυφτοί πιό πίσω... Οσο πιό πίσω τόσο πιό καλά. Από ένα φυλάκιο μας κάποιος πυροβόλησε το πρώτο όχημα υπολογίζοντας την θέση του από τα φώτα. Επιασε φωτιά...
Σε λίγο ένας δικός μας πολίτης που ήταν όπως μας είπε από το Zeytinlik (ελλ. Τέμπλος) μας είπε ότι ήταν στο όχημα που χτυπήσαμε και μας έφερνε τσάϊ σε καζάνια... Πάει το τσάϊ. Τέτοια ασυνεννοησία.
Φταίνε αυτοί που μας έβαλαν εδώ. Επρεπε να είμασταν ακριβώς στην ακτή. Εκεί ήταν σχεδόν όλο το Σύνταγμα και δύο τάγματα ακόμα. 3000 στρατιώτες. Ποιός Ρωμιός να τολμήσει να έλθει;
Στο βουνό φωτοβολίδες. Είναι των Ρωμιών, είναι δικές μας; Ποιός ξέρει. (σ.ΚΔ ήταν οι φωτοβολίδες της 31 ΜΚ οτι το Κοτζάκαγια κατελήφθη).
Σε λίγο μέσα στο σκοτάδι φωνές. Κλάματα. Βλαστήμιες. Κάποιος ήλθε και είπε οτι οι Ελληνες Κομμάντος χτύπησαν την Ακτή που κάναμε την Απόβαση και χτύπησε με μπαζούκα το Διοικητήριο και σκότωσε τον Διοικητή και άλλους αξιωματικούς.
- Σκοτώθηκε ο Καραογλάνογλου έλεγαν ο ένας στον άλλο.
(σ.ΚΔ στην πραγματικότητα τον σκότωσαν οι ίδιοι από ασυνεννοησία)
Τώρα είναι είπα από μέσα μου που αν κάνουν επίθεση και από μπροστά οι Ρωμιοί θα μας κλείσουν στην φάκα και δεν θα μείνει κανένας μας."
(Αφήγηση του Τούρκου Πεζοναύτη Μουράτ Κεντιρ, του 50ου ΣΠ το πρώτο βράδυ της απόβασης. Τα αφηγήθηκε στον Κούρδο Δημοσιογράφο Ντουρ Φαρτιλάχ το 2008 στην Γερμανία στο Remscheid και η συνέντευξη του σε 2 μέρη μπήκε στην Κουρδική εφημερίδα Yeni Özgür Politika)
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.