Με πληροφορίες από «Το χρονικό της μεγάλης πυρκαγιάς. Θεσσαλονίκη – Αύγουστος 1917», της Αλέκας Καραδήμου – Γερολύμπου. Εκδόσεις: U...
Με πληροφορίες από «Το χρονικό της μεγάλης πυρκαγιάς. Θεσσαλονίκη – Αύγουστος 1917», της Αλέκας Καραδήμου – Γερολύμπου. Εκδόσεις: University Studio Press. Η Θεσσαλονίκη καίγεται! Η πυρκαγιά εκδηλώθηκε στις 5 Αυγούστου 1917, στην βορειοδυτική άκρη της πόλης, εντός των τειχών και κατέστρεψε σε 32 ώρες, 120 από τα 300 εκτάρια του σημαντικότερου τμήματος του ιστορικού κέντρου. Λένε πως όλα ξεκίνησαν από μια κουζίνα. Ο Προϊσταμένος της Διευθύνσεως Θυμάτων Πυρκαγιάς Α.Α. Πάλλης αναφέρει σχετικά : «Η φοβερά πυρκαϊά, (…), εξεδηλώθη (…) εντός μικράς οικίας επί της οδού Ολυμπιάδος [υπ’ αριθ. 3] ήτις κατωκείτο υπό προσφύγων. Ολίγοι σπινθήρες εκ της πυράς του μαγειρείου πεσόντες, ως φαίνεται, επί σωρού χόρτου ευρισκομένου εντός του εγγύς υπογείου ήναψον το πυρ το οποίον εντός ολίγου μετεδόθη εις ολόκληρον την οικίαν.
Τόσον ό σφοδρώς πνέων Βαρδάρης όσον και η έλλειψις επαρκών πυροσβεστικών μέσων, επέτρεψαν εις τας φλόγας να προχωρήσουν μεθ’ αλματώδους ταχύτητος…» . Από το παλιό κέντρο της Θεσσαλονίκης δεν σώζεται πλέον τίποτα. Όπως προέκυψε από την ανάκριση η φωτιά ξέσπασε στην τούρκικη συνοικία της άνω πόλης και η αιτία της φαίνεται να ήταν οι μελιτζάνες μιας νοικοκυράς που μαγείρευε ανύποπτη στην κουζίνα της. Για κάποιο λόγο το λάδι πήρε φωτιά και οι σπινθήρες από το τηγάνι έκαψαν το σπίτι και στο τέλος το 1/3 της Θεσσαλονίκης. φυσικαά για να καεί ολοκληρωτικά ένος τόσο μεγάλο μέρος της πόλης συνετέλεσαν και άλλοι παράγοντες. Για αυτό όταν η υπόθεση οδηγήθηκε στην δικαιοσύνη η γυναίκα απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες και η ανάφλεξη αποδόθηκε σε τυχαίο γεγονός. Ως μάρτυρες υπεράσπισης κατέθεσαν τρεις γείτονες της νοικοκυράς. Ο ένας ήταν χριστιανός, ο άλλος εβραίος και ο τρίτος μουσουλμάνος. Η αλληλεγγύη στην πολυεθνική Θεσσαλονίκη ήταν ένα χαρακτηριστικό της ειρηνικής συνύπαρξης των κατοίκων. Από καταγεγραμμένες μαρτυρίες παρουσιάζεται η ταχύτητα με την οποία εξαπλώθηκαν οι φλόγες μέσα στην πόλη.
Η οδός Εγνατία, που χώριζε την πόλη στα δύο δεν κατάφερε να εμποδίσει την ορμή της φωτιάς προς την θάλασσα. Αν και ήταν ο σπουδαιότερος δρόμος της πόλης, είχε πλάτος μόνο 8 μέτρων από κτίριο σε κτίριο. Και αυτό στα πιο φαρδιά της σημεία. Θεσσαλονίκη 4 Σεπτεμβρίου 1917. Αποκαλυπτική είναι εικόνα της καταστροφής ένα μήνα μετά το ξέσπασμα της φωτιάς. Η πυρκαγιά έπληξε αδιάκριτα τις νεόχτιστες κομψές συνοικίες της προκυμαίας και της οδού Αγίας Σοφίας, τις σκεπαστές αγορές, τις δαιδαλώδεις φτωχογειτονιές που κάλυπταν το μεγαλύτερο μέρος του ιστορικού κέντρου. Περίπου 9.500 χιλιάδες κτίσματα έγιναν παρανάλωμα του πυρός και περισσότεροι από 70.000 άνθρωποι έμειναν άστεγοι. Από αυτούς οι 52.000 ήταν Εβραίοι, οι 10.000 χριστιανοί και οι 11.000 μουσουλμάνοι. Οικονομικές και εμπορικές λειτουργίες, διοικητικές υπηρεσίες, χώροι αναψυχής και τα σημαντικότερα πνευματικά και θρησκευτικά ιδρύματα των εθνο – θρησκευτικών κοινοτήτων, μαζί με τα αρχεία τους καταστράφηκαν ολοσχερώς....
Διαβάστε όλο το άρθρο ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.