ΕΔΩ ΚΟΙΤΑΧΤΕ...!!! ΜΕ ΜΠΟΥΛΝΤΟΖΕΣ ΣΑΡΩΣΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΚΟΥΡΔΙΚΗ ΠΟΛΗ ΣΤΟ ΣΙΡΝΑΚ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΠΕΤΡΑ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ...!! ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Δεν απέμεινε σπίτι για επιστροφή στο Σιρνάκ : Ψάχνουν σπίτια και βρίσκονται αντιμέτωποι με σωρό ερειπίων Μετά από την άρση...

Δεν απέμεινε σπίτι για επιστροφή στο Σιρνάκ : Ψάχνουν σπίτια και βρίσκονται αντιμέτωποι με σωρό ερειπίων

Μετά από την άρση της απαγόρευσης κυκλοφορίας μετά από μήνες στο Σιρνάκ, στην πόλη διακρίνεται πως δεν έχει μείνει λίθος επί λίθου και ότι αντίθετα με τις ειδήσεις περί ¨επιστροφή στο σπίτι¨, οι πολίτες προσπαθούνε μέσα στα χαλάσματα να βρούνε τα σπίτια τους.

Η απαγόρευση κυκλοφορίας που άρχισε στις 14 Μαρτίου, έληξε χτες. Οικογένειες που επέστρεψαν αντί για τα σπίτια τους βρίσκουν σωρούς ερειπίων, ενώ κάποιοι προσπαθούν να διασώσουν ότι μπορούν από τα είδη σπιτιού που είχαν μέσα.

¨Δεν υπάρχει καν σπίτι να μπω μέσα¨

Πολίτης ονόματι Χικμέτ Ιλτσί λέει πως το τριώροφο σπίτι του την συνοικία Ντίτζλε κατέρρευσε πλήρως, πως κατέφυγε στα παιδιά του στην Σιλόπη και περιγράφοντας την εικόνα που αντιμετώπισε όταν ήρθη η απαγόρευση κυκλοφορίας, λέει :

Tο σπίτι μου κατέρρευσε, ούτε βελόνα δεν πήρα από μέσα. Κρεβάτια, παπλώματα, ντουλάπια, ψυγείο, όλα κάηκαν. Το τριώροφο σπίτι μου κατέρρευσε. Δεν υπάρχει καν σπίτι να μπω μέσα. Όταν άρχισε η απαγόρευση πήγα στην Σιλοπη.

Στον ένα όροφο του σπιτιού έμενα εγώ, στον άλλο ο γιός μου και τα παιδιά του και στον άλλο είχαμε έναν ενοικιαστή. Ο γιός μου είχε πέντε παιδιά και όλα πήγαιναν στο σχολείο. Εγώ έδωσα στο γιό μου το ένα μου νεφρό. Τώρα τι θα κάνω, που θα πάω δεν ξέρω.¨

Γνώρισε το σπίτι του από τον κήπο μπροστά

Η 64 ετών Χαλιμέ Ουτάτς-κάτοικος της συνοικία Μπαχτσελίεβλέρ και μητέρα 11 παιδιών που έχει πρόσθετο πόδι, δήλωσε πως γνώρισε το σπίτι της από τα παρακείμενα σπίτια και από τον κήπο που υπήρχε μπροστά.

Η Χαλιμέ Ουτάτς η οποία πάτησε το 1992 μια νάρκη και από τότε ζει με πρόσθετο πόδι, λέει πως από το τριώροφο σπίτι με τέσσερα διαμερίσματα όπου ζούσε αυτή και τα 11 παιδιά της, δεν απέμεινε ούτε πέτρα.

¨Ζούμε στις σκηνές¨

Η Χαλιμε Ουτάτς συγκεντρώνοντας ξύλινα κομμάτια από το σπίτι της και προσπαθώντας να τα πάει εκεί όπου νοίκιασε, λέει τα εξής : Ήμασταν μια οικογένεια 13 ατόμων. Εδώ και 8 μήνες φύγαμε από την πόλη και από το σπίτι μας.

Ζούμε στους δρόμους και στις σκηνές. Εδώ και 8 μήνες κανένας μας δεν δούλεψε, δεν μπορέσαμε να κάνουμε μια δουλειά. Είναι περίπου ένας μήνας που ήρθαμε σε αυτή την πέτρα, στο χώμα. Δεν έχουμε κανένα εισόδημα.

Εάν υπάρξουν δουλειές μακάρι να δουλέψουν τα παιδιά μου. Το σπίτι μου ήταν τριώροφο και αποτελούνταν από 4 διαμερίσματα. Το σπίτι μου το γνώρισα από τα πέριξ σπίτια και από τον κήπο που είχα μπροστά στην πόρτα. Καθώς στο Σιρνάκ δεν έχουμε μέρος να πάμε, μένουμε σε ένα σπίτι στα ανθρακωρυχεία. Δεν έχουμε σπίτι, δεν έχουμε τίποτε.

Στο Σιρνάκ βρήκαμε ένα μέρος με ένα δωμάτιο. Καθώς όμως είναι στενό, κάποια από τα παιδιά μου πήγαν σε θείους τους σε άλλες συνοικίες, ενώ άλλα έμειναν στα ανθρακωρυχεία. Πέντε από τα παιδιά μου πηγαίνουν στο σχολείο. Το ένα σπουδάζει στο Μπάτμαν. Ούτε υποτροφία έχει, ούτε σε εστία μένει. Και αυτό είναι σε άθλια κατάσταση¨. http://tourkikanea.gr