Με αφορμή την συμπλήρωση 13 χρόνων από την ημέρα που έφυγε ο Στέλιος Καζαντζίδης, η γυναίκα του Βάσω μίλησε στο pontos-news.gr για τον Δη...
Ενα απόσπασμα από την συνέντευξη της Βάσως Καζαντζίδη:
Για το πόσο Πόντιος αισθανόταν ο Στέλιος:
“Ήταν πολύ περήφανος για την καταγωγή του. Για αυτό άλλωστε ήθελε να αφήσει πίσω του και κάποια τραγούδια ποντιακά. Και έκανε τρεις δίσκους. Τα Αηδόνια του Πόντου, το Συναπάντεμαν, έκανε και μια δουλειά με τον Χάρυ Κλυνν, την Λιζέττα Νικολάου και άλλους τραγουδιστές. Έκαναν την Ποντιακή Ραψωδία που περιείχε το τραγούδι «300 Κοπρομούμουλα». Άφησαν πίσω τους παρακαταθήκη. Μια καλή κληρονομιά και για τους Ποντίους. Είναι καταπληκτικά τραγούδια. Τραγούδησε με τον Στάθη Νικολαΐδη, με τον αείμνηστο Χρύσανθο, τον Χρήστο Χρυσανθόπουλο. Ήταν μια καταπληκτική δουλειά. Ο Στέλιος ήταν κάργα Πόντιος.
Κι όμως μιλούσε πάρα πολύ καλά την ποντιακή διάλεκτο. Απλά, επειδή η πεθερά μου ήταν Μικρασιάτισσα μιλούσαν τα τούρκικα περισσότερο. Αλλά όταν άρχισε να μιλάει με τον Χρύσανθο, με τον Χρήστο Χρυσανθόπουλο, με τον Στάθη Νικολαΐδη, τα δούλεψε κάνα μήνα και ήταν τέλειος. Ήταν πάρα πολύ ωραίοι αυτοί οι δίσκοι.”
Ήταν και ΑΕΚτζής...
“Ναιιιιιι! (γέλια). Πάντα. Παλαιότερα πήγαινε και στο γήπεδο. Παρακολουθούσε τους αγώνες. Μετά μεγάλωσε και σταμάτησε. Αλλά πάντα προσπαθούσε να στρέψει και τα εγγόνια μας προς τα εκεί. Μόνον ΑΕΚ, τίποτα άλλο δεν ήθελε να γίνουν. Και πολλά χρόνια πριν, είχε γράψει και τη μουσική για τον πρώτο ύμνο της ΑΕΚ, που τον τραγούδησε ο Μίμης Παπαϊωάννου.”
Για το αν είχαν πάει ποτέ στον Πόντο, απάντησε:
“Δεν είχαμε φθάσει τόσο μακριά. Δεν είχε πάει ούτε μόνος του να δει από πού κατάγεται ο πατέρας του. Αλλά πολλές φορές έλεγε να βρούμε καλή συντροφιά, να νοικιάσουμε ένα πούλμαν- γιατί δεν έμπαινε σε αεροπλάνο- και να πάμε εκεί.”
Για το αν ο κόσμος νιώθει πως έχει φύγει ο Έλληνας τραγουδιστής, είπε:
“Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει. Έχουν περάσει 13 χρόνια από το θάνατό του. Αλλά ο κόσμος εξακολουθεί να έρχεται σήμερα από εδώ, στον Άγιο Κωνσταντίνο, για να δουν πού ζούσε ο Στέλιος, πώς ζούσε, τη βάρκα του την οποία έχω εδώ. Κάποια στιγμή, όταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης κάνει το μουσείο η βάρκα θα πάει εκεί. Έχουμε ήδη μιλήσει και τα πράγματα του Στέλιου θα πάνε όλα εκεί. Στο γήπεδο της ΑΕΚ. Πηγαίνω στο νεκροταφείο και βρίσκω λουλούδια. Ο κόσμος δεν ξεχνάει. Κι άλλωστε πώς να ξεχαστεί ένας τέτοιος άνθρωπος. Δεν αναφέρομαι στον καλλιτέχνη αλλά στον άνθρωπο.”
Για το αν πιστεύει ότι έχει τιμηθεί όσο του αξίζει από την πολιτεία, σχολίασε:
“Ο Στέλιος καταξιώθηκε από τον απλό κόσμο. Ήταν βασιλιάς στις καρδιές του κόσμου. Από την πολιτεία όχι. Δεν έκαναν τίποτα. Ο μόνος που έκανε κάτι ήταν ο Νικήτας Κακλαμάνης για πέντε μέρες στην Τεχνόπολη στο Γκάζι. Έγινε έκθεση και με τα προσωπικά αντικείμενα του Στέλιου. Είχαμε πάρα πολύ κόσμο. Από την πολιτεία, τίποτα, όμως. Επί Ζαχόπουλου, προσπαθούσα να κάνω το μουσείο του Στέλιου. Ήταν αδύνατο. Έγιναν δυο ραντεβού, μου είπε «βεβαίως, για τον Στέλιο μας», όμως στη συνέχεια όχι μόνο δεν απαντούσε στο τηλέφωνο αλλά κι όταν πήγα στο γραφείο του κρυβόταν. Κάποια στιγμή άνοιξε η πόρτα και τον είδα. Όχι δεν έχουν κάνει τίποτα για να τον τιμήσουν. Το μόνο που μου είπαν, επί Βενιζέλου, ήταν να γίνει δημοσία δαπάνη η κηδεία του. Ωστόσο δεν το δέχθηκα γιατί ήταν επιθυμία του Στέλιου. Έλεγε ότι «εάν ποτέ πεθάνω, αυτό το πράγμα δεν θα το δεχθείς. Ποτέ». Κι έτσι έκανα.
Το εντυπωσιακό ήταν ότι μετά το θάνατο του Στέλιου μας κάλεσαν να πάμε στην Κύπρο. Εκεί έκαναν μια εβδομάδα εκδηλώσεις στη μνήμη του. Όσο για τα «Καζαντζίδεια» στον Άγιο Κωνσταντίνο, τα παιδιά που το διοργανώνουν πασχίζουν πάρα πολύ. Μαζεύουν χρήματα όπως-όπως. Φέτος ο δήμαρχος της πόλης έδωσε 2.000 ευρώ και τα μαγαζιά στην πλατεία όπου φιλοξενήθηκαν οι εκδηλώσεις από 500 ευρώ, για να προχωρήσει η διοργάνωση. Ο κόσμος ήταν πάρα πολύς. Καλύφθηκαν πάνω από 5.500 θέσεις. Υπήρχε κόσμος που έφευγε. Στην αρχή κάναμε την εκδήλωση στο σπίτι, αλλά φέτος τα παιδιά που το διοργάνωναν δεν μπορούσαν. Κι έτσι το κάναμε στην πλατεία του χωριού.”
Για το αν είχε καταφέρει να βγάλει χρήματα, ανέφερε:
“Δόξα τω Θεώ! Ο Στέλιος δεν κυνηγούσε το χρήμα. Γιατί εάν ήθελε, η μισή Ελλάδα χωρίς υπερβολές θα ήταν δική του. Ο Στέλιος είχε μια δική του φιλοσοφία και πάντα έλεγε «Τα πολλά και τα καθόλου βλάπτουν». Είχαμε αυτά που χρειαζόμασταν κι αυτά που θέλω για να ζήσω το υπόλοιπο της ζωής μου. Δεν είμαστε πλούσιοι, αλλά δεν έχω την ανάγκη να χτυπήσω καμία πόρτα, να απλώσω το χέρι σε κανέναν. Ο Στέλιος πάντα έκανε οικονομία. Όταν αρρώστησε χρειαζόμασταν πολλά χρήματα. Η ασθένεια του είναι ασθένεια των πλουσίων. Κι από εδώ θέλω να ευχαριστήσω τον Γιώργο Αποστολόπουλο (τον πρόεδρο του Ιατρικού Κέντρου) που μου είπε ότι το νοσοκομείο ήταν δικό μας και πως μπορούσαμε να έχουμε ό,τι θέλουμε για τον Στέλιο. Δεν πλήρωσα ούτε μισό ευρώ για τη νοσηλεία του! Τον ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Όπως και τον Νίκο Ζαμπόγλου, που είναι και φανατικός ΑΕΚτζής, τον γιατρό που τον κούραρε στη Γερμανία. Γίναμε και κουμπάροι, του βάφτισα το παιδί. Όταν πήγαμε εκεί στο νοσοκομείο, μου είχαν ζητήσει 70.000.000 δραχμές προκαταβολή. Αλλά χάρη στον Νίκο δεν πληρώσαμε τίποτα. Να είναι καλά ο Στέλιος μου εκεί που πήγε. Και τον αδερφό του φρόντισε οικονομικά και εμένα. Για να μην έχει πρόβλημα και παράπονο κανένας.”
Για τον Δημήτρη Μελισσανίδη τόνισε:
“Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Δημήτρη Μελισσανίδη γιατί ήταν ο μεγάλος χορηγός στο ντοκιμαντέρ «Στέλιος Καζαντζίδης: τ'αχνάρια ενός μύθου...». Χωρίς αυτόν δεν θα γινόταν αυτό το έργο. Θέλω να τον ευχαριστήσω για την αγάπη που δείχνει για τον Στέλιο. Να είναι καλά και να του ευχηθώ να έχει υγεία αυτός και η οικογένειά του. Έτσι θα ήθελα να κλείσω».”
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.