N.Y Times: Το στρατηγικό ''ντιλ'' για την Αλεξανδρούπολη- Το έντονο αμερικανικό ενδιαφέρον και οι πιέσεις στην Αθήνα

Στο πυρετώδες γεωπολιτικό και επιχειρηματικό “παιχνίδι” επιρροής σχετικά με την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης αναφέρεται ...

Στο πυρετώδες γεωπολιτικό και επιχειρηματικό “παιχνίδι” επιρροής σχετικά με την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης αναφέρεται εκτενές ρεπορτάζ των New York Times, αναδεικνύοντας το έντονο αμερικανικό ενδιαφέρον για την περιοχή μέσω της οποίας διακινούνται τεράστιες ποσότητες εξοπλισμών και στρατεύματα των ΗΠΑ προς τις χώρες του ευρύτερου μετώπου του ρωσοουκρανικού πολέμου.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ «η ποσότητα πολεμικού υλικού που μεταφέρθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω της Αλεξανδρούπολης αυξήθηκε σχεδόν 14 φορές πέρυσι —πριν από τον πόλεμο».

Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε ότι ο εξοπλισμός προορίζεται αποκλειστικά για αμερικανικές στρατιωτικές μονάδες που σταθμεύουν στην Ανατολική και Βόρεια Ευρώπη και όχι για την Ουκρανία.

Αυτή η ροή έχει εξοργίσει όχι μόνο τη Ρωσία αλλά και τη γειτονική Τουρκία, υπογραμμίζοντας πώς ο πόλεμος στην Ουκρανία αναδιαμορφώνει τις οικονομικές και διπλωματικές σχέσεις της Ευρώπης.

Η Τουρκία και η Ελλάδα είναι και οι δύο μέλη του ΝΑΤΟ, αλλά υπάρχει μακροχρόνια εχθρότητα μεταξύ τους, συμπεριλαμβανομένης της σύγκρουσης για την Κύπρο και των εδαφικών διαφορών στη Μεσόγειο, και η Τουρκία βλέπει μια βαθύτερη σχέση μεταξύ Ελλάδας και Ουάσιγκτον ως πιθανή απειλή.

Η άνοδος της στρατιωτικής δραστηριότητας χαιρετίστηκε από την κυβέρνηση της Ελλάδας, τους περισσότερους από τους Βαλκάνιους γείτονές της και τους ντόπιους, οι οποίοι ελπίζουν ότι οι Αμερικανοί θα τονώσουν την περιφερειακή οικονομία και θα παράσχουν ασφάλεια εν μέσω αυξανόμενων περιφερειακών εντάσεων.

Αύξηση των στρατηγικών διακυβεύσεων είναι η επικείμενη πώληση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης. Τέσσερις όμιλοι εταιρειών ανταγωνίζονται για να αγοράσουν ένα μερίδιο ελέγχου – δύο περιλαμβάνουν αμερικανικές εταιρείες, που υποστηρίζονται από την Ουάσιγκτον, και δύο έχουν δεσμούς με τη Ρωσία.

Οι αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα έχουν επεκταθεί πολύ από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο και ανώτατοι αξιωματούχοι από τη Ρωσία και την Τουρκία το χαρακτήρισαν απειλή για την εθνική ασφάλεια.

«Εναντίον ποιου συστάθηκαν;» Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν της Τουρκίας είπε τον Ιούνιο, αναφερόμενος στα αμερικανικά στρατιωτικά φυλάκια στην Ελλάδα. «Η απάντηση που δίνουν είναι «εναντίον της Ρωσίας». Δεν το αγοράζουμε».

Ενώ το μεγαλύτερο μέρος του ΝΑΤΟ έχει ταχθεί με έμφαση στην Ουκρανία, ο κ. Ερντογάν – πάντα πρόθυμος να χαράξει μια διαφορετική πορεία – έχει τοποθετήσει την Τουρκία ως μεσολαβητή.

Η κατοχή ουκρανικών εδαφών έχει χτυπήσει χορδή μεταξύ των Ελλήνων, πολλοί από τους οποίους βλέπουν παραλληλισμούς μεταξύ της αυτοκρατορικής ρητορικής του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας και των εδαφικών διεκδικήσεων της Τουρκίας, της οποίας ο προκάτοχος, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, κυβέρνησε την Ελλάδα για αιώνες. Τα δεινά των Ουκρανών έχουν επίσης απήχηση στις ελληνικές οικογένειες των οποίων οι πρόγονοι διέφυγαν από τα τουρκικά πογκρόμ στις αρχές του 20ού αιώνα.

Η συντηρητική κυβέρνηση της Ελλάδας ήταν από τις πρώτες που έστειλε στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, με αποτέλεσμα το Κρεμλίνο να την βάλει σε μια λίστα με «μη φιλικά» έθνη. Ο φόβος για την Τουρκία και η αλληλεγγύη με την Ουκρανία έχουν ωθήσει την Ελλάδα πιο κοντά στην Ουάσιγκτον και έχει παραχωρήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες εκτεταμένη στρατιωτική πρόσβαση σε διάφορες τοποθεσίες.