Αθόρυβη και αθέατη διείσδυση στις Ειδικές Επιχειρήσεις: Η υποβρύχια διάσταση

Ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας που λαμβάνεται υπ’ όψη κατά το σχεδιασμό μιας ειδικής επιχείρησης, είναι η όσο το δυνατόν πιο “διακριτική”...

Ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας που λαμβάνεται υπ’ όψη κατά το σχεδιασμό μιας ειδικής επιχείρησης, είναι η όσο το δυνατόν πιο “διακριτική” παρουσία των εφορμούντων τμημάτων. Από αυτόν τον παράγοντα εξαρτάται όχι μόνο η επιτυχία της αποστολής, αλλά η ασφαλής απαγκίστρωση και εντέλει η επιβίωση του προσωπικού. Εμείς θα ασχοληθούμε σήμερα με την υποβρύχια διείσδυση τους, στο σημείο ενδιαφέροντος.

Η πρώτη ίσως καταγεγραμμένη περίπτωση χρήσης της υποβρύχιας κολύμβησης για αφανή διείσδυση και δολιοφθορές, αναφέρεται από τον Ηρόδοτο και τον Παυσανία. Συγκεκριμένα στα γραπτά που μας άφησαν, γίνεται λόγος για τον καλύτερο δύτη της εποχής, τον Σκυλλία από τη Σκιώνη της Χαλκιδικής και την κόρη του Ύδνα που την είχε ο ίδιος εκπαιδεύσει.

Ο Σκυλλίας είχε στρατολογηθεί από τους Πέρσες, κατά την εισβολή του Ξέρξη στην Ελλάδα, με σκοπό να εκτελεί δολιοφθορές στα ελληνικά πλοία. Το 480 π.Χ. πριν τη ναυμαχία του Αρτεμισίου και θέλοντας εντέλει να βοηθήσει τις ελληνικές δυνάμεις, εκτέλεσε δολιοφθορές μαζί με την κόρη του στα περσικά πλοία κόβοντας άγκυρες και στηρίγματα. 

Επιπλέον αναφέρεται ότι κολύμπησε αναδυόμενος και καταδυόμενος μια απόσταση 80 σταδίων ( περίπου 15 χιλιόμετρα), ώστε να δώσει πληροφορίες στους Έλληνες σχετικά με τα σχέδια των Περσών και τη διάταξη του στόλου τους. Κάτι που οδήγησε στη νικηφόρα για τον ελληνικό στόλο, ναυμαχία του Αρτεμισίου.

Στη ναυμαχία του Αρτεμίσιου οι ελληνικές δυνάμεις αριθμούσαν 280 πλοία. στη φωτογραφία η τριήρης Ολυμπιάς, πηγή hellenicnavy.gr

Ομοίως σχετικές αναφορές βρίσκουμε και σε κείμενα που αφορούν την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Συγκεκριμένα χρειάζονταν δύτες τόσο για την υποστήριξη του τεράστιου στόλου του ναυάρχου της εκστρατείας, Νεάρχου, όσο και για την προπαρασκευή πολεμικών ενεργειών, όπως για παράδειγμα την πολιορκία της Τύρου.

Έκτοτε σε κάθε πολεμική αναμέτρηση που το υγρό στοιχείο αποτελούσε μέρος του πεδίου επιχειρήσεων, παρατηρούμε δράσεις εκπαιδευμένων μονάδων που αν και φαντάζουν μικρές, έχουν στρατηγική σημασία. Όπως για παράδειγμα η δράση των Αμερικανών Amphibious Scouts & Raiders (S&R), στον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπουειδικά προσέφεραν τα μέγιστα στην αναγνώριση της ακτής της Νορμανδίας πριν την απόβαση της 6ης Ιουνίου 1944. H S&R αποτέλεσε την πρόδρομη μονάδα των Underwater Demolition Team (UDT) και κατ’ επέκταση των Navy Seals του Αμερικανικού Ναυτικού.

6 Ιουνίου 1944 Operation Overlord. Για να πραγματοποιηθεί αυτή η τεράστια επιχείρηση, προηγήθηκαν προπαρασκευαστικές ενέργειες από υποβρύχιους καταστροφείς.

Στην μεταπολεμική Ελλάδα, έχοντας ως παρακαταθήκη το πνεύμα των ειδικών επιχειρήσεων του Ιερού Λόχου που συνέβαλλε τα μέγιστα στην απελευθέρωση της Δωδεκανήσου και της ένταξής της στον εθνικό κορμό, αναγνωρίστηκε αρκετά νωρίς η ανάγκη για τη σύσταση εξειδικευμένης μονάδας ειδικών επιχειρήσεων υποβρυχίων καταστροφών. Κάτι που οδήγησε στη δημιουργία των ΟΥΚ το 1953, τυπικά με την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, στα πρότυπα της Αμερικανικής μονάδας UDT.

Άλλωστε η εκτενής ακτογραμμή, τα αναρίθμητα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες και φυσικά η θαλάσσια έκταση από την Κύπρο μέχρι τους Οθωνούς, αποτελεί ιδανικό πεδίο επιχειρήσεων για κάθε εκπαιδευμένη ομάδα, φίλια αλλά και εχθρική.

Σήμερα αρκετά χρόνια μετά, οι ελληνικές ειδικές δυνάμεις πέραν της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ), έχουν στις τάξεις τους αρκετές μονάδες με ενσωματωμένα στοιχεία υποβρυχίων επιχειρήσεων, εξασφαλίζοντας τακτική αλλά και στρατηγική ευελιξία.

Τα κατάλληλα εργαλεία για τη ‘’δουλειά’’

Δεν νοείται μονάδα ειδικών επιχειρήσεων χωρίς τα κατάλληλα υλικά για την αποστολή της. Θα μπορούσαμε να τα χωρίσουμε σε τρεις αδρές γενικές κατηγορίες: τα μέσα διείσδυσης στο χώρο ενδιαφέροντος, τα ατομικά υλικά αποστολής και τον οπλισμό.

Καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της αποστολής, παίζει η πρώτη κατηγορία, τα λεγόμενα μέσα διείσδυσης. Εδώ ανάλογα με το είδος της επιχείρησης και τη γεωγραφία του χώρου, μπορούμε να έχουμε χρήση πέραν του ενός μέσων για την άφιξη της ομάδας επί του στόχου. Έτσι μπορεί το αρχικό σκέλος προσέγγισης να περιλαμβάνει ελικόπτερα και αεροσκάφη και κατόπιν άλμα με αλεξίπτωτο (στατικού ιμάντα, ελεύθερη πτώση), υποβρύχια, σκάφη ειδικών επιχειρήσεων, φουσκωτά, κανό, τζετ σκι και ότι άλλο.

Με τη δεύτερη και τρίτη κατηγορία δεν θα ασχοληθούμε σήμερα. Αναφέρουμε, επιγραμματικά μόνο, ως κρίσιμα υλικά την ύπαρξη κατάλληλων στολών, υλικών κατάδυσης, τις διόπτρες παρατήρησης και σκόπευσης ανθεκτικές στη διαβροχή και στο αλάτι της θάλασσας, τον τροποποιημένο οπλισμό για άμεσες βολές έπειτα από την έξοδο από το νερό, τους σιγαστήρες, τις κατάλληλες επικοινωνίες κ.ο.κ. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ