«Δυνητικά επικίνδυνος» αστεροειδής θα περάσει από τη Γη στις 18 Ιανουαρίου

Ένας μεγάλων διαστάσεων αστεροειδής, διαμέτρου περίπου ενός χιλιομέτρου, πλησιάζει τη Γη, όμως αντίθετα με την ταινία «Μην κοιτάτε ψηλά» (D...

Ένας μεγάλων διαστάσεων αστεροειδής, διαμέτρου περίπου ενός χιλιομέτρου, πλησιάζει τη Γη, όμως αντίθετα με την ταινία «Μην κοιτάτε ψηλά» (Don't Look Up) του Netflix, δεν θα πέσει στον πλανήτη μας, αλλά θα περάσει στις 18 Ιανουαρίου σε απόσταση ασφαλείας σχεδόν δύο εκατομμυρίων χιλιομέτρων, περίπου πενταπλάσια από την απόσταση Γης-Σελήνης - όχι πάντως και τόσο μεγάλη για έναν αστεροειδή αυτού του μεγέθους.

Ο μεγάλος διαστημικός βράχος με την ονομασία "7482 (1994 PC1)" κινείται με ταχύτητα 70.415 χιλιομέτρων την ώρα και δεν θα ξαναπλησιάσει τόσο τη Γη στον αιώνα αυτό, σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έκαναν οι αστρονόμοι της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA). Είχε ανακαλυφθεί το 1994 και διαπιστώθηκε ότι συμπληρώνει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε 572 μέρες. Το 1933 είχε πλησιάσει περισσότερο τη Γη, σε απόσταση 1,1 εκατ. χλμ., ενώ δεν θα ξαναβρεθεί τόσο κοντά έως το 2105, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της NASA και του Caltcech.

Ο αστεροειδής ταξινομείται από τη NASA ως δυνητικά επικίνδυνος, χαρακτηρισμός που δίνεται σε κάθε αστεροειδή διαμέτρου άνω των 140 μέτρων, ο οποίος πλησιάζει σε απόσταση μικρότερη των 7,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από την τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο. Μια μεγαλύτερη κατηγορία είναι τα Κοντινά στη Γη Αντικείμενα (Near-Earth Objects-NEO), τα οποία πλησιάζουν σε απόσταση μικρότερη των 50 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από την τροχιά της Γης.

Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί περίπου 28.000 ΝΕΟ, ενώ γύρω στα 3.000 νέα ΝΕΟ ανακαλύπτονται κάθε χρόνο. Καθώς νέα ισχυρότερα τηλεσκόπια θα προστεθούν τα επόμενα χρόνια, ο αριθμός των ΝΕΟ αναμένεται να διευρυνθεί περαιτέρω. Τα αντικείμενα στον κατάλογο των ΝΕΟ εκτιμάται - με βάση υπολογισμούς της τροχιάς τους - ότι δεν συνιστούν απειλή για τον πλανήτη μας μέσα στα επόμενα 100 χρόνια..

Don't Look Up: Θα μπορούσε ποτέ το σενάριο να γίνει πραγματικότα;

Κάποιος άσημος καθηγητής Αστρονομίας και η μεταπτυχιακή του φοιτήτρια κάνουν μια τρομακτική ανακάλυψη: ένας τεραστίων διαστάσεων κομήτης, ικανός να καταστρέψει τη Γη, βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με αυτή. Αυτό είναι λίγο-πολύ το σενάριο της δημοφιλούς ταινίας «Don’t look up», η οποία γνωρίζει τεράστια επιτυχία και στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα επαναλαμβόμενο κινηματογραφικό μοτίβο. Από το 1916 και τη βωβή δανέζικη ταινία «Το τέλος του κόσμου», μέχρι το χολιγουντιανό «Αρμαγεδδών», η έβδομη τέχνη είναι προάγγελος του άδοξου τέλους του πλανήτη Γη και των κατοίκων του.

Πρώτη φορά, όμως, αυτό αποδόθηκε με τη μορφή πολιτικής και κοινωνικής σάτιρας. Οπως ήταν φυσικό, συζητήθηκε, γοήτευσε, προβλημάτισε, απογοήτευσε, δίχασε και εντέλει από όποια αφετηρία και αν ξεκίνησε ο θεατής, κατέληξε σε ένα ομόφωνο συμπέρασμα: η ανθρωπότητα πάει κατά διαόλου. Κάτι η πανδημία, κάτι η κλιματική αλλαγή, πασπαλισμένες με τις υπόλοιπες «πληγές του Φαραώ», για πρώτη φορά στη σύγχρονη Ιστορία το τέλος του κόσμου μοιάζει -από άλλη σκοπιά- κάτι παραπάνω από σενάριο επιστημονικής φαντασίας.