Γάλλοι ανώτατοι αξιωματικοί: «Mη αποδεκτές τουρκικές ενέργειες στην Α.Μεσόγειο...θα κινηθούμε επιθετικά»

Το Παρίσι σε ευθεία σύγκρουση με Άγκυρα-Οι Γάλλοι ανώτατοι αξιωματικοί βάζουν στο στόχαστρο την νεο-οθωμανική Τουρκία με στόχο τα επόμενα χ...

Το Παρίσι σε ευθεία σύγκρουση με Άγκυρα-Οι Γάλλοι ανώτατοι αξιωματικοί βάζουν στο στόχαστρο την νεο-οθωμανική Τουρκία με στόχο τα επόμενα χρόνια

Σε προηγούμενη επιστολή Γάλλων αποστράτων ανωτάτων αξιωματικών με πολεμική εμπειρία σε πεδία μαχών, σε Αφρική και Αφγανιστάν, η Τουρκία είχε κατονομαστεί ως ο υπαριθμόν 1 “εχθρός” της Γαλλίας σε Α.Μεσόγειο και Αφρική, λόγω φυσικά των εντελώς αντικρουόμενων συμφερόντων.

Τώρα σύμφωνα με γαλλικές δημοσιογραφικές πηγές, Γάλλοι ανώτατοι αξιωματικοί, συμπεριλαμβανομένης της τωρινής ηγεσίας έχουν κάνει ξεκάθαρο σε συνεντεύξεις τους, ότι δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή καμία είδους τουρκική πρόκληση ή συμπεριφορά στην Α.Μεσόγειο και Αφρική κατά των γαλλικών δυνάμεων, ενώ θα υπάρξει άμεση «απάντηση» στην τουρκική πλευρά, πολλαπλάσιας ισχύος.

Η αντίληψη του γαλλικού στρατού για τον τουρκικό στρατό και η επέκταση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο είναι το αντικείμενο ειδικής μελέτης τον Νοέμβριο του 2021, από γαλλικά αμυντικά ινστιτούτα.


Ο λόγος είναι ότι το καλοκαίρι του 2020, η Κεντρική και Ανατολική Μεσόγειος έγινε το επίκεντρο ασυνήθιστων εντάσεων μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας.

Δεδομένου ότι αυτές οι εντάσεις εκτός από διπλωματικές ήταν και στρατιωτικές, κάτι ασυνήθιστο για τις δύο χώρες έως τώρα , η αντίληψη που έχει ο γαλλικός στρατός για τον στρατό της Τουρκίας και το δόγμα του, είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, ειδικά μετά την υπογραφή του ελληνογαλλικού αμυντικού συμφώνου.

Από τις συνεντεύξεις που έγιναν με Γάλλους ανώτατους αξιωματικούς, φαίνεται ότι για τον γαλλικό στρατό, το 2016 και το 2020 αποτελούν δύο έτη ορόσημα στην εξέλιξη τόσο της τουρκικής πολιτικής όσο και της στρατιωτικής τουρκικής στάσης στην ευρύτερη περιοχή ενδιαφέροντος της Γαλλίας.

Από το 2016 και μετά, οι συγκρούσεις στη Συρία και τη Λιβύη αποκάλυψαν εντελώς διαφορετικά συμφέροντα μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας, με σοβαρές στρατιωτικές επιπτώσεις για τη Γαλλία.

Την ίδια χρονιά, η τουρκική προκλητική στρατιωτική συμπεριφορά στην Ανατολική Μεσόγειο άλλαξε την οπτική γωνία που βλέπει το γενικό επιτελείο των γαλλικών δυνάμεων την Τουρκία.

Επιπλέον, η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος κατά του προέδρου R. T. Erdogan μείωσε το επίπεδο και την ποιότητα της επικοινωνίας και της συνεργασίας μεταξύ των δύο επιτελείων που υπήρχε έως τότε.

Το 2020, η τουρκική επιθετικότητα εκδηλώθηκε ανοιχτά στην Ανατολική Μεσόγειο ( με στοχοποίηση γαλλικού πολεμικού πλοίου με το περιστατικό του Κουρμπέ).

Η στάση αυτή επικρίθηκε από Γάλλους ανώτατους αξιωματικούς , οι οποίοι διευκρίνισαν ότι μια τέτοια τουρκική συμπεριφορά, μαζί με μονομερείς ενέργειες και τετελεσμένα γεγονότα στην Μεσόγειο αλλά και στην Αφρική, δεν….θα ήταν ανεκτή στο μέλλον.

Ωστόσο, φαίνεται σύμφωνα με τις γαλλικές πηγές επίσης, ο γαλλικός στρατός δείχνει σεβασμό για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις , για τον "επαγγελματισμό, την αξιοπιστία, την αποτελεσματικότητα και την αποφασιστικότητα τους κατά τις επιχειρήσεις που διεξήγαγαν".

Οι συνεντεύξεις τονίζει το άρθρο, "δεν αποκάλυψαν κανένα σημάδι εχθρότητας από τους Γάλλους ανώτατους αξιωματικούς προς τους Τούρκους ομολόγους τους, ενώ μερικές φορές, φάνηκε ακόμη και το αντίθετο".

Η θεώρηση της Τουρκίας ως εχθρό δεν είναι κάτι βολικό ούτε για Γάλλους, ούτε για Ισπανούς, ούτε φυσικά για τους Ιταλούς, αφού έως τώρα όλες αυτές οι χώρες είχαν πολλές και μεγάλες μπίζνες μαζί τους από την εποχή που ο Κεμάλ έφτιαξε με την βοήεθια τους το σημερινό σαθρό τουρκικό κράτος το 1923.

Όλοι αυτοί οι "σύμμαχοι μας" απλά μπερδεύτηκαν και απροποσανατολίστηκαν από την πολιτική Ερντογάν και τον νεο-οθωμανικό του τρόπο, αφού ο ίδιος και οι κλίκα του θέλουν ένα μεγαλύτερο κράτος από το σημερινό και έλεγχο των αγωγών υδρογονανθράκων.

Αυτά όμως έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα όλων των προαναφερομένων χωρών, που ενώ επιζητούν διαβούλεση και συνεργασία με την Άγκυρα, ταυτόχρονα την αντιπαλεύουν αφού κινδυνέυουν τα σχέδια τους.

Όσο για την Ελλάδα και τα δικά της προβλήματα, αυτά "κουκουλώνονται" για αυτούς, με αμυντικές συμφωνίες ( τύπου Γαλλίας-Ελλάδος), η οποίες απλά επιβεβαιώνουν την συνθήκη της Λωζάννης και τίποτα περισσότερο.

Το γιατί, σε σχέση με μια θερμότερη υποστήριξη της Ελλάδος σε σχέση με την Τουρκία στην προκειμένη περίπτωση, ανάγεται στο ιστορικό κόμπλεξ που έχουν οι Φράγκοι και λοιποί, αφού ακόμα και σήμερα φοβούνται ότι αν μας βοηθήσουν θα κάνουμε τα ίδια με το ένδοξο παρελθόν μας.

Αντί να βοηθήσουν την δημοκρατική Ελλάδα του 2021 ολόθερμα, έναντι μιας ισλαμοφασιστικής Τουρκίας που φέρνει τον Μεσαίωνα στο σήμερα, αναζητούν εναγωνίως τρόπους συνεργασίας με έναν δικτάτορα της εποχής του 1930, και δεν ντρέπονται μάλιστα.