Οι ανάγκες στον Ελληνικό Στρατό, για σύγχρονα μέσα μεταφορικά ελικόπτερα, είναι μάλλον η πιο “παλιά” ανάγκη, ίσως μετά από εκείνη για σύγχρ...
Οι ανάγκες στον Ελληνικό Στρατό, για σύγχρονα μέσα μεταφορικά ελικόπτερα, είναι μάλλον η πιο “παλιά” ανάγκη, ίσως μετά από εκείνη για σύγχρονα ΤΟΜΑ. Εδώ και 3 δεκαετίες, ο ΕΣ ψάχνει για νέα ελικόπτερα.
H “υπόθεση” BlackHawk για τον Ελληνικό Στρατό, είναι αρκετών ετών. Δυστυχώς, τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 δεν έγινε ούτε μια μικρή παραγγελία για ελικόπτερα UH-60A, προς συμπλήρωση τότε των AB.205/UH-1H. Αντίθετα, στις αρχές του ’90 αγοράστηκαν 35 μεταχειρισμένα UH-1H, προς συμπλήρωση των αριθμών των Huey. Βέβαια η ανάγκη για ένα μέσο μεταφορικό ελικόπτερο παρέμενε. ‘Ετσι, στις αρχές της χιλιετίας, παραγγέλθηκαν τα νέας τεχνολογίας τότε ΝΗ90.
H επιλογή των ΝΗ90 συνοδεύτηκε από σημαντικές “εκπτώσεις” στον αριθμό των ελικοπτέρων που παραγγέλθηκαν, μόλις 20 για να καλυφθούν ανάγκες τουλάχιστον διπλάσιου αριθμού. Τότε, ο ΕΣ είχε “προσπεράσει” και τα UH-60L BlackHawk, τη στιγμή μάλιστα που το ΠΝ είχε παραγγείλει τα S-70B/B6, ενώ η ΠΑ είχε προτιμήσει τα AS332 Super Puma. H επιλογή των ΝΗ90 συνοδεύτηκε κι από την επιλογή των επίσης “παράταιρων” κινητήρων Turbomeca RTM322, τη στιγμή που ο Τ700 υπηρετούσε (και υπηρετεί) με τα ΑΗ-64Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.