Page Nav

HIDE

Pages

Classic Header

{fbt_classic_header}

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΣΚΛΑΒΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ

Breaking News:

latest

Ταγματάρχης Καταδρομών Γεώργιος Κατσάνης - «Τα ιερά οστά σου δαφνοστεφανωμένε μου πατέρα ταυτοποιήθηκαν. Σε περιμένουμε...»

Η είδηση της ημέρας ήρθε από την κόρη του εθνομάρτυρα καταδρομέα Ταγματάρχη Γεώργιου Κατσάνη, την κα Λίνα Κατσάνη, η οποία έγραψε στα μέ...


Η είδηση της ημέρας ήρθε από την κόρη του εθνομάρτυρα καταδρομέα Ταγματάρχη Γεώργιου Κατσάνη, την κα Λίνα Κατσάνη, η οποία έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

"Σαράντα έξι χρόνια πέρασαν για να φτάσει η ώρα της επιστροφής σου πατέρα. Άφησες το αίμα και την σάρκα σου εκεί στον Άγιο Ιλαριώνα σύμβολο παντοτινό της λεβεντιάς, της τιμής και της γαλανόλευκης . Τα ιερά οστά σου δαφνοστεφανωμένε πατέρα μου ταυτοποιήθηκαν. Σε περιμένουμε..."

Ο ήρωας Γεώργιος Κατσάνης καταγόταν από το Σιδηρόκαστρο Σερρών. Υπηρέτησε στην 33η Μ.Κ. με έδρα το χωριό Μπελλαπάις. Αποστολή του ήταν να εκδιώξει τους Τούρκους από τις θέσεις που κατείχαν στον Πενταδάκτυλο. Τάχθηκε επικεφαλής της ομάδας διοίκησης χωρίς να έχει δίπλα του κανένα να τον αντικαταστήσει και να τον στηρίξει.




Η εισβολή των Τούρκων βρίσκει την 33η Μ.Κ. στη Λευκωσία. Το πρωί της 20ης Ιουλίου, η Μονάδα, έπειτα από διαταγές προχωρά στο Μπελλαπάις, στην περιοχή της Κερύνειας. Δεκαπέντε χιλιόμετρα όμως έξω από την Κερύνεια δυο τουρκικά αεροπλάνα χτυπούν την αυτοκινητοπομπή.

Παρά την καταστροφή των αυτοκινήτων και τους τραυματίες, συνεχίζουν πεζοί. Επικεφαλής της επιχείρησης τάχθηκε ο διοικητής της Μοίρας, Κατσάνης, χωρίς να έχει κοντά του την ομάδα διοικήσεως. Την ίδια νύκτα, έπειτα από διαταγή του διοικητή, οι λόχοι καταδρομών προβαίνουν σε βίαιη σύγκρουση σε όλο το μέτωπο με τους Τούρκους και τους Τουρκοκύπριους που βρίσκονταν στην περιοχή.

Η σύγκρουση σφοδρή, διήρκησε μέχρι την εκδίωξη και του τελευταίου Τούρκου στρατιώτη. Ο αντικειμενικός στόχος, η κατάληψη των παρυφών του Αγίου Ιλαρίωνα, επετεύχθη.

21 Ιουλίου 1974.

Το πρωινό βρίσκει τον Διοικητή της 33ης Μ.Κ. Γεώργιο Κατσάνη, να προσπαθεί να εξουδετερώσει την Τουρκική αντίσταση, αφού οι τουρκικές δυνάμεις ενισχύθηκαν από αλεξιπτωτιστές και καταδρομείς, ενώ τα πυρομαχικά της μονάδας έφταναν στο τέλος. Οι επιθέσεις των Τούρκων αποκρούονται από μικρές τοπικές δυνάμεις των λόχων.

Σε μια τέτοια αντεπίθεση, ο Κατσάνης σηκώνει μια διμοιρία για να διώξει από τον χώρο του τον εχθρό που είχε διεισδύσει. Τραυματίζεται θανάσιμα. Την στιγμή που ο Διοικητής έπεφτε στο έδαφος, συνεχείς ριπές αυτομάτων όπλων έπεφταν βροχή στο σημείο εκείνο για αρκετά λεπτά.

Δυο καταδρομείς προσπαθούν επανειλημμένα και απεγνωσμένα να προστρέξουν και να βοηθήσουν τον Διοικητή, αλλά οι προσπάθειές τους αποβαίνουν άκαρπες και οι ίδιοι κινδυνεύουν άμεσα. Ο Γεώργιος Κατσάνης άφησε την τελευταία του πνοή στην περιοχή του Αγίου Ιλαρίωνα την Κυριακή 21 Ιουλίου 1974. Το σώμα του έμεινε άταφο.

Ο Ταγματάρχης Γεώργιος Κατσάνης ήταν ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων. Δεν λογάριαζε φόβο. Έμεινε πιστός στο όρκο που έδωσε στην Πατρίδα. Αυτήν την Πατρίδα που (τότε) πρόδωσαν και (σήμερα) συνεχίζουν να προδίδουν "κάποιοι", μαγαρίζοντας την θυσία εκείνων που έδωσαν την ζωή τους γι αυτήν!

ΥΓ: Υπάρχουν και αγωνιστές της Κύπρου που δοξάστηκαν πολεμώντας τους Τούρκους κατά την εισβολή στην Κύπρο, αλλά επέστρεψαν ζωντανοί. στην ελεύθερη Ελλάδα. Κάποια στιγμή οφείλουμε να τιμήσουμε κι εκείνους...