Κατεστραμμένα σπίτια, καμμένα δένδρα, άνθρωποι που περπατούν βουβοί με μαυρισμένη τη ψυχή τους από το θρήνο για την απώλεια συγγενών και φί...
Κατεστραμμένα σπίτια, καμμένα δένδρα, άνθρωποι που περπατούν βουβοί με μαυρισμένη τη ψυχή τους από το θρήνο για την απώλεια συγγενών και φίλων. Αυτή είναι η εικόνα που συναντά κάποιος στη Λεωφόρο Ποσειδώνος στο Μάτι, από όπου πέρασε η πύρινη λαίλαπα στις 23 Ιουλίου, με αποτέλεσμα να έχουν χάσει τη ζωή τους μέχρι σήμερα 99 άνθρωποι, οι περισσότεροι από τη φωτιά και κάποιοι από πνιγμό, όταν βούτηξαν στη θάλασσα για να γλιτώσουν.
Κάτοικοι του Ματιού αλλά και λουόμενοι από άλλες περιοχές καθώς και ξένοι τουρίστες, οι οποίοι δεν γνώριζαν την περιοχή, εγκλωβίστηκαν σε δρομάκια που οδηγούσαν σε αδιέξοδο και κάηκαν ζωντανοί. Άλλοι δεν κατάφεραν μέσα στον πανικό και τους μαύρους καπνούς να δουν τα στενά μονοπάτια που οδηγούν στη θάλασσα. Σε τι μπορούν να φανούν χρήσιμες αυτές οι πινακίδες, 50 ημέρες περίπου μετά την τραγωδία; Ό,τι ήταν να καεί, κάηκε. Γιατί οι αρμόδιοι δεν τις τοποθέτησαν έγκαιρα, δίνοντας μια ευκαιρία σε κάποιους να σωθούν; Το σενάριο ότι δεν υπήρχαν δίοδοι προς τη θάλασσα, αποδομείται, αφού όπως αποδεικνύεται, μονοπάτια σωτηρίας υπήρχαν, όχι όμως και η απαιτούμενη σήμανση.
Κλαυσίγελο προκαλεί η κακοτεχνία και η προχειρότητα, στοιχεία που εντοπίσαμε ακόμη και στο πολύπαθο Μάτι. Μία από τις πινακίδες διαφυγής τοποθετήθηκε από τα συνεργεία του δήμου Μαραθώνος σε σημείο όπου σχεδόν δεν φαίνεται, καθώς καλύπτεται από κλαδιά που επεκτείνονται έξω από τα όρια οικοπέδου. Ουδείς σκέφθηκε ή ενδιαφέρθηκε να τοποθετήσει την πινακίδα σε εμφανές σημείο είτε να ζητήσει από τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου να περιποιηθεί τον κήπο του.