Την ώρα που στην Αθήνα το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο θα αποφασίζει για το μέλλον του Ελληνικού, στο Βερολίνο η υπουργός Πολιτισμ...
Την ώρα που στην Αθήνα το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο θα αποφασίζει για το μέλλον του Ελληνικού, στο Βερολίνο η υπουργός Πολιτισμού θα αφηγείται αποσπάσματα από τη Βίβλο και την Αποκάλυψη του Ιωάννη.
Τον Νοέμβριο του 2016, η Λυδία Κονιόρδου ξεκίνησε την πορεία της στο ΥΠΠΟ εν μέσω θεατρικής παράστασης, την οποία και δεν ήταν δυνατό να διακόψει (παίζοντας πλέον αφιλοκερδώς). Έναν χρόνο μετά, οι θεατρικές επιλογές της αποδεικνύονται ισχυρότερες των υπουργικών της καθηκόντων. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι δεν είναι ο μοναδικός καλλιτέχνης που έχει αναλάβει την αντίστοιχη θέση. Έχει προηγηθεί μια Μελίνα Μερκούρη -που ουδέποτε σκέφθηκε να παίξει όσο ήταν υπουργός. Οπως και ο Θάνος Μικρούτσικος, στο ίδιο υπουργείο, που δεν έκανε συναυλίες.
Με το επιχείρημα ότι «εγώ δεν είμαι πολιτικός», ένα επιχείρημα που η ίδια θεωρεί ότι αποτελεί και προσόν της, η Λυδία Κονιόρδου βρέθηκε εξαρχής μέσα σε έναν ρόλο που δεν μπορούσε να παίξει. Σαν έτοιμη από καιρό, την ώρα που «η μοίρα τής χτύπησε την πόρτα» αποδέχθηκε την πρόταση και μπήκε στο υπουργείο Πολιτισμού με την ορμή που διαθέτει, χρόνια τώρα, για το θέατρο: Μόνον που η ορμή δεν στάθηκε αρκετή. Τι κι αν έχει διακριθεί ως τραγωδός, τι κι αν έχει γεμίσει την Επίδαυρο, τι κι αν η «Ηλέκτρα» της παραμένει ζωντανή στη μνήμη όσων την είδαν; Άλλο ηθοποιός κι άλλο υπουργός. Στο θέατρο μπήκε με εφόδια, στην πολιτική χωρίς.
Και αυτό φάνηκε από νωρίς. Είτε επρόκειτο για ένα λάθος στην επιγραφή του αρχαιολογικού χώρου των Φιλίππων, είτε για την κόντρα της στο νομοσχέδιο για τα πνευματικά δικαιώματα, είτε για την υπόθεση της Αμφίπολης και φυσικά του Ελληνικού, μετά από κάθε, σχεδόν, ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του ΥΠΠΟ ακολουθούσε και μια διορθωτική. Επέλεξε λάθος συνεργάτες, λάθος συμβούλους, λάθος ανθρώπους στην επικοινωνία και στο γραφείο Τύπου;
Η ίδια επικαλείται τον αυθορμητισμό της, όταν οι απαντήσεις της κρίνονται ως γκάφες, την έλλειψη διπλωματίας της όταν θέλει να υποστηρίξει την αλήθεια της, ενώ επισημαίνει τον έντονο ενδοκυβερνητικό-ενδοκομματικό πόλεμο τον οποίο δέχεται. Κι εδώ είναι που το «δεν είμαι πολιτικός» έχει βλαβερές συνέπειες -για τη χώρα. Οι συνάδελφοί της στο θέατρο τής επισημαίνουν ότι η υπουργική της θητεία βάλλει την καλλιτεχνική της προσωπικότητα. Αλλά αυτό είναι κάτι που αφορά την ίδια. Το καθοριστικό, αυτό που μας αφορά όλους, είναι ότι με την ανεπάρκειά της θέτει σε κίνδυνο μείζονα ζητήματα της χώρας. Όπως η ένταξη της Αμφίπολης στο ΕΣΠΑ ή τώρα, σήμερα, το θέμα των επενδύσεων στο Ελληνικό.
«Δεν έχω κομματική στήριξη», λέει συχνά στο φιλικό της περιβάλλον, προσθέτοντας ότι «εμένα η στήριξή μου προέρχεται από το Μαξίμου και τον ίδιο τον πρωθυπουργό». Άλλωστε, η ιδέα της υπουργοποίησής της ανήκει στον Αλέκο Φλαμπουράρη, κάτι που επιβεβαιώνει τη στήριξη του Αλέξη Τσίπρα στο πρόσωπό της. Ως τώρα τουλάχιστον. Aκόμα και στο θέμα των θεατρικών επιχορηγήσεων, μια θετική πρωτοβουλία της βρέθηκε αντιμέτωπη με την Αννα Βαγενά, η οποία προτίμησε να δημοσιοποιήσει την αντίθεσή της, παρά να τη μοιραστεί μαζί της.
Σήμερα, που η Λυδία επέστρεψε στην υποκριτική στο Βερολίνο, με το, εκ των υστέρων, σκεπτικό (σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του ΥΠΠΟ) ότι έτσι «προβάλλει τη συμβολή του ελληνικού πνεύματος και της ελληνικής γλώσσας στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού». Το μουσικό θέαμα «Luther, dancing with the gods» του Μπομπ Ουίλσον, για το οποίο η Λυδία Κονιόρδου είχε συμφωνήσει και αποδεχθεί προ της υπουργοποίησής της, θα παίζεται ως τις 12 Οκτωβρίου. Ως τότε η υπουργός Πολιτισμού θα βρίσκεται εκτός Ελλάδας.
iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.