ΧΑΝΕΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΣΥΜΜΑΧΟ; Η ΡΩΣΙΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ Η ΑΡΜΕΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΝΑΤΟ

Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Η ανάγκη της Μόσχας να διατηρεί σχέσεις και με το Αζερμπαϊτζάν, παρά το γεγονός ότι διατηρεί στρατιωτική βάση στην ...

Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Η ανάγκη της Μόσχας να διατηρεί σχέσεις και με το Αζερμπαϊτζάν, παρά το γεγονός ότι διατηρεί στρατιωτική βάση στην Αρμενία και έχει υπογεγραμμένο προωθημένο αμυντικό σύμφωνο, έχει ανησυχήσει το Ερεβάν, με αποτέλεσμα να αναζητά μια πιο ανεξάρτητη πολιτική, καλλιεργώντας της σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.

Οι κινήσεις αυτές των Αρμενίων που καθοδηγούνται από την ανασφάλεια που νιώθουν, καθώς τα όπλα που πωλούν οι Ρώσοι στους Αζέρους στρέφονται εναντίον των αρμενικών ενόπλων δυνάμεων στο μέτωπο του Ναγκόρνο Καραμπάχ, ενοχλούν τη Μόσχα, με αποτέλεσμα όλη η περιοχή του Καυκάσου να θυμίζει κινούμενη άμμο, με το ενδεχόμενο σοβαρής αποσταθεροποίησης να μην μπορεί να αποκλειστεί.

Η Δύση είναι λογικό να επιχειρεί την αξιοποίηση των εντάσεων που έχουν ενσκήψει ανάμεσα στη Μόσχα και το Ερεβάν, καθώς μάλιστα η καχυποψία του καθεστώτος του Αζερμπαϊτζάν υπό τον Χαϊντάρ Αλίεβ απέναντι στα κηρύγματα των ΗΠΑ περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ήταν μέρος τουλάχιστον της στρατηγικής απόφασης αναζήτησης κοινού τόπου με τη Μόσχα.
Η Ρωσία από την πλευρά της, έχει κάθε λόγο να θέλει να ελέγξει «ενεργειακά» το Αζερμπαϊτζάν, ώστε τα σχέδια δυτικών εταιριών για την προώθηση των υδρογονανθράκων της Κασπίας προς τις δυτικές αγορές μέσω νέων αγωγών, να μην υπονομεύουν την ενεργειακή στρατηγική της Μόσχας, που παραδοσιακά ασκεί ευρύτερη πολιτική επιρροής στην Ευρώπη με άξονα την εξάρτησή της από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες.
Μέσα σε αυτό το χαοτικό πλαίσιο, ξεκίνησαν χθες οι στρατιωτικές ασκήσεις Γεωργίας-ΝΑΤΟ «Agile Spirit 2017» (ευέλικτο πνεύμα), οι οποίες θα διαρκέσουν μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου. Διακηρυγμένος στόχος η βελτίωση της συνεργασίας και της κατανόησης των διαδικασιών ανάμεσα στους συμμετέχοντες, στους οποίους εντάσσονται πέραν των ΗΠΑ και της Γεωργίας, η Βουλγαρία, η Λετονία, η Ρουμανία, η Ουκρανία και όπως προαναφέρθηκε η Αρμενία!

Εν ολίγοις, μια χώρα η οποία φιλοξενεί στο έδαφός της ρωσικές δυνάμεις προφανώς διότι η παρουσία τους θεωρείται ότι ενισχύει την αρμενική αποτροπή απέναντι στις όποιες επιβουλές απέναντι στην κυριαρχία της, συμμετέχει σε ασκήσεις με τις πλέον «αντιρωσικές» χώρες, αν και στην περίπτωση της Γεωργίας έχουν υπάρξει αρκετές αλλαγές από την εποχή του αλήστου μνήμης Μιχαήλ Σαακασβίλι, ο οποίος προκάλεσε τον πόλεμο του 2008 που οδήγησε στον εδαφικό ακρωτηριασμό της χώρας του (Αμπχαζία, Νότια Οσετία). Η Αρμενία κάνει λόγο για «πολυδιάστατη και συμπληρωματική» αμυντική πολιτική και πολιτική ασφαλείας εν γένει, αλλά όλοι αντιλαμβάνονται τα κίνητρα της συμπεριφοράς ενός εκάστου εκ των εμπλεκομένων, ενώ το στρατηγικό «παιχνίδι» συνεχώς αγριεύει και η προσπάθεια τήρησης των λεπτών ισορροπιών ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση από την πλευρά της Αρμενίας, δεν είναι απαραίτητο να αποδειχθεί επιτυχής…

Πιθανότατα, ρόλο στην ανησυχία των Αρμενίων έχει παίξει και η θεαματική βελτίωση των σχέσεων ανάμεσα στη Ρωσία και την Τουρκία, στο όριο της στρατηγικής συνεργασίας, έστω κατά δήλωση, ενώ υπάρχουν και στοιχεία υποστήριξης του ισχυρισμού. Ο μεγάλος αντίπαλος, το Αζερμπαϊτζάν θεωρείται στρατηγικός σύμμαχος των Τούρκων ενώ στην – παρά φύση – εικόνα που έχει δημιουργηθεί έρχεται να προστεθεί και η Ρωσία

Η ενίσχυση των σχέσεων της Αρμενίας με το ΝΑΤΟ, δικαιολογείται έτσι και μόνο από το γνωμικό, «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου», αν και η εικόνα, όπως εξηγήθηκε, είναι πολύ πιο πολύπλοκη αλλά και ρευστή, με αποτέλεσμα η ανησυχία αποσταθεροποίησης της περιοχής και σε αυτό το μέτωπο, να μην είναι διόλου υπερβολική.

mignatiou.com