«Εγώ είμαι τα στολίδια μου, τα δαχτυλίδια μου και ό,τι πω» λέει μιλώντας για τον εαυτό της στην «Espresso» η πρώην υπουργός, νυν γρα...
«Εγώ είμαι τα στολίδια μου, τα δαχτυλίδια μου και ό,τι πω» λέει μιλώντας για τον εαυτό της στην «Espresso» η πρώην υπουργός, νυν γραμματέας του Ινστιτούτου «Κωνσταντίνος Καραμανλής» και πρόεδρος του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών Ζέττα Μακρή.
Η ίδια δηλώνει πως θέλει διακαώς να γίνουν γρήγορα οι εκλογές για να επιστρέψει στη Βουλή κι ενώ λέει ότι το Κοινοβούλιο είναι εντελώς αντιερωτικό, δεν θα έλεγε «όχι» σε ένα δείπνο με τον βουλευτή του Ποταμιού Σπύρο Λυκούδη.
Εζησα δώδεκα χρόνια στα Γρεβενά, γιατί ο πατέρας μου ήταν βουλευτής εκεί. Μετά το '81, που έχασε τις εκλογές (ήταν η μονοεδρική που κέρδισε το ΠΑΣΟΚ), δεν κατέβηκε ξανά στην πολιτική.
Πήρα την εμπειρία του την πολιτική, αλλά όχι την προίκα του, γιατί άλλαξα περιφέρεια. Πήγα στον Βόλο μετά, γιατί η μητέρα μου είναι Βολιώτισσα και ήθελε να τελειώσω το Ελληνογαλλικό Σχολείο, που είχε τελειώσει κι εκείνη εκεί.
Η πολιτική εμπειρία του πατέρα σας τι σας έδειξε;
Δεν ζούσε ο πατέρας μου όταν πολιτεύθηκα. Θυμάμαι, όμως, που μιλούσε για το ευμετάβλητο του εκλογικού σώματος, αλλά και για την αχαριστία ανθρώπων που έχουν ευεργετηθεί. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι αχάριστοι ούτε ιδιοτελείς, αλλά είναι τόσο οδυνηρές οι περιπτώσεις των άλλων, που σκεπάζουν την καλοσύνη.
Οπως και να έχει, εμένα ο πατέρας μου με καθόρισε. Πρώτον, γιατί μου είχε και του είχα αδυναμία, και, δεύτερον, γιατί ήμουν πρωτότοκη. Δεν ξέρω αν ήταν ελλείψει αδελφού (δεν υπήρχε αγόρι στην οικογένεια), αλλά εγώ μεγάλωσα σαν να ήμουν ο διάδοχος. Δηλαδή με ευθύνες, που στην εποχή μου δεν έδιναν εύκολα στις γυναίκες. Αδιανόητο να μην εργαστώ και να μην είμαι αυτάρκης.
Φυσικά, το ίδιο ίσχυσε και για την αδελφή μου τη Ρίτσα, που ήταν μικρότερη. Κι εκείνη τελείωσε τη Νομική, αλλά δεν δικηγόρησε ποτέ.
διαβάστε εδω τη συνέχεια
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.