Ο ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΡΕΦΗΣ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΕΣ ΤΩΝ ΛΟΥΚΑ ΚΑΙ ΚΑΡΑΤΑΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ... ΑΛΛΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΘΑΝΑΣΙΜΑ!

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΟΡΓΗΣ...  Η οικογένεια του Σαρακατσάνου Γ.Γιαννακούλα μπροστά στην καλύβα της όπου περιέθαλψε τον Γαρ...

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΟΡΓΗΣ... 

Η οικογένεια του Σαρακατσάνου Γ.Γιαννακούλα μπροστά στην καλύβα της όπου περιέθαλψε τον Γαρέφη. Σε αυτή την καλύβα ο Μακεδονομάχος μας, άφησε την τελυταία του πνοή...

Ο επικεφαλής ανταρτικού σώματος Κωνσταντίνος Γαρέφης, από τις Μηλιές του Πηλίου, προσβάλλει τις συμμορίες των αρχικομιτατζήδων Λούκα και Καρατάσου στα Καλύβια Καραφυλλέων, κοντά στο Τσερνέσοβο (Γαρέφης). Στη μάχη σκοτώνονται 14 κομιτατζήδες καθώς και οι 2 αρχηγοί τους. Τραυματίζεται, όμως, θανάσιμα και ο Γαρέφης. Η ταφή του έγινε στο χωριό Γραδέσνιτσα της περιοχής Μοριχόβου.

Γεννημένος το 1874 στις Μηλιές του τουρκοκρατούμενου τότε Πηλίου,ήταν ο δευτερότοκος γιος της οικογένειάς του και απόγονος του επαναστάτη του 1821 Γαρέφη Γαρέφη που καταγόταν από το Ανώγι Σουλίου. Σε ηλικία 16 ετών υπηρετεί για ένα διάστημα ως εθελοντής στο Πολεμικό Ναυτικό ενώ το 1897 λαμβάνει μέρος στον ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο αρχικά ως εθελοντής στο αντάρτικο σώμα του Πηλιορείτη οπλαρχηγού Στάθη Καραβαγγέλη.Συμμετείχε μάλιστα μαζί με τα επίσης αντάρτικα σώματα του Βελέντζα και του Πόντιου Παναγιώτη Δημαρά στο παράτολμο σχέδιο υπονόμευσης και καταστροφής της γέφυρας Αγγίστας και τμημάτων του σιδηροδρομικού δικτύου Δεδεαγάτς (Αλεξανδρούπολης)-Θεσσαλονίκης,που έμεινε γνωστό ως ''Επιχείρηση της Καβάλας''.

Μεταναστεύει στην Αίγυπτο αλλά θα επιστρέψει το 1905 για να λάβει μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα. Αποβιβάζεται τον Φεβρουάριο του 1905 στο λιμάνι του Πειραιά και κατατάσσεται στο σώμα του καπετάν Ακρίτα (Κωνσταντίνος Μαζαράκης) ενώ θα αναδειχτεί μάλιστα ως υπαρχηγός του συγκεκριμένου 35μελούς ένοπλου σώματος. Σε αυτή την φάση της εμπλοκής του στον Μακεδονικό Αγώνα ο Γαρέφης "ειδικεύεται" στην εξολόθρευση βουλγάρων πρακτόρων που κινούνται στην Μακεδονία μας αλλά και πρακτόρων της ρουμανικής προπαγάνδας.

Τον Δεκέμβριο του 1905 επιστρέφει προσωρινά στο Πήλιο με σκοπό την ανάπαυση αλλά και αναδιοργάνωση του Αγώνα. Γίνεται δεκτός με τιμές τόσο από τους συμπατριώτες του όσο και από τον τότε πρίγκηπα και διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο.

Στις 27 Μαΐου του 1906 αναχωρεί επικεφαλής 22 Πηλιορειτών εκ νέου για την Μακεδονία με εντολή να δράσει στην περιοχή του Μοριχόβου και του Προμαχώνας. Καταφέρνει μάλιστα στις αρχές του καλοκαιριού να διαλύσει την τσέτα του κομιτατζή βοεβόδα Ντάνεφ στην περιοχή της Αλμωπίας

Επόμενος στόχος τον Αύγουστο του 1906, ήταν η διάλυση των ομάδων των κομιτατζήδων Λούκα Ιβάνωφ Ποπώφ (ταγματάρχης του βουλγαρικού στρατού) και Καρατάσου (καταγόταν από την Αρναία) που δρούσαν στην ευρύτερη περιοχή. Τελικά καταφέρνει να τους στήσει ενέδρα σε τσελιγκάτο κοντά στο χωριό Τσερνέτσοβο. Η συμπλοκή ήταν άγρια:ο Καρατάσος σκοτώθηκε επί τόπου ενώ ο Ιβάνωφ τραυματίστηκε βαριά και βρέθηκε μερικές μέρες αργότερα νεκρός (λέγεται ότι και οι δύο τους χτυπήθηκαν από τον ίδιο τον Γαρέφη). Από ελληνικής πλευράς τραυματίστηκαν 7 άτομα,ανάμεσα τους και ο Γαρέφης που διακομίστηκε βαριά τραυματίας από τους συντρόφους του στο τσελιγκάτο του Σαρακατσάνου Γ.Γιαννακούλα όπου και κατέληξε μετά από τρεις μέρες.Στη συνέχεια ετάφη στο χωριό Γραδέσνιτσα της κατεχόμενης σήμερα Βορείου Μακεδονίας.

(Σημ. "Στόχου") Πιθανή διαφορά στισ ημερομηνίες θανάτου του Γαρέφη, που θα εντοπίσετε σε διάφορες πηγές οφείλεται στην χρήση του Πατρώου (παλαιού) Ημερολογίου εκείνη την εποχή)