Ο μητροπολίτης της Φλώρινας Αυγουστίνος Καντιώτης ήταν ακατάλληλος για τον πλανήτη Γη, όπως είναι ακατάλληλοι όλοι οι ανυποχώρητοι και α...
Ο μητροπολίτης της Φλώρινας Αυγουστίνος Καντιώτης ήταν ακατάλληλος για τον πλανήτη Γη, όπως είναι ακατάλληλοι όλοι οι ανυποχώρητοι και ασυμβίβαστοι αγωνιστές, που βοηθούν αλλά ΚΑΙ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ εμάς τους ηθικά μέτριους ή (ακριβέστερα) νάνους. Ήταν κυριολεκτικά "Νεκρός για τον κόσμο", δηλαδή ελεύθερος από τον κόσμο, δεν τον ένοιαζε η γνώμη του κόσμου προκειμένου να τηρήσει την εντολή του Χριστού "Αγαπήσεις τον Θεόν και τον πλησίον".
Χτυπούσαν την καμπάνα σε σημείο να γίνονται ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΙ, για να ξυπνήσουν τον κόσμο, να μη ζει μια μέτρια ζωή, αλλά μια αγία ζωή, να μην αρκείται σε μια ρηχή πίστη, αλλά να προοδεύσει σε μια γιγαντιαία πίστη γεμάτη φωτιά -φωτιά αγάπης προς το Χριστό (το Θεό) και τον πλησίον. Ο Αυγουστίνος πάντα βουτούσε μέσα στο λαό, γι' αυτό φαινόταν χοντροκομμένος, μονοκόμματος, "δε μας έκανε". Ευτυχώς τον κρύβαμε κάτω από το χαλί και δεν πολυφαινόταν, να μη μας κατηγορούν και οι άθεοι όλων των αποχρώσεων ότι συντηρούμε τέτοιους δεινόσαυρους και συνεπώς "δεν είμαστε εκσυγχρονισμένοι" ως Εκκλησία...
Το 1943 κατά τη διάρκεια της κατοχής διοργάνωσε συσσίτια στην Κοζάνη που εξυπηρετούσαν καθημερινά περίπου 8000 άτομα ενώ μετέπειτα ίδρυσε πληθώρα φιλανθρωπικών ιδρυμάτων. Από το 1942 ως το 1947 έδρασε στη Μακεδονία ως απεσταλμένος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για να ανασχέσει την επιρροή των αριστερών δυνάμεων στην περιοχή. Κατά τον συμμοριτοπόλεμο έδρασε ως στρατιωτικός ιερέας και ιεροκήρυκας στις εμπόλεμες περιοχές. Και βέβαια λόγω της εθνικής του δράσης εκεί στην Φλώρινα που υπήρχαν σφηγκοφωλιές γυφτοσκοπιανών, τον μισούσαν οι πράκτορες της εχθρικής προπαγάνδας.