ΤΡΑΓΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ... ΜΕΓΑΛΗ Η ΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΤΟΥ 37ΧΡΟΝΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΛΑΚΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΡΑΚΤΕΡ... ΑΦΗΣΕ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΕΝΑ ΤΡΙΧΡΟΝΟ ΠΑΙΔΙ ΚΙ ΕΝΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ...

Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός στην κοινότητα των Λιβανατών, τη Λοκρίδα και όλη τη Φθιώτιδα. Ο χαμός του 37χρονου Μιχάλη Ρούσση το πρω...

Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός στην κοινότητα των Λιβανατών, τη Λοκρίδα και όλη τη Φθιώτιδα.

Ο χαμός του 37χρονου Μιχάλη Ρούσση το πρωί της Κυριακής στα χωράφια του έξω από το χωριό, γέμισε θλίψη όλον τον κόσμο αφήνοντας στα χείλη τους ένα μεγάλο «γιατί».

Το τρακτέρ του, με το οποίο φρόντιζε τη γη, τον είχε καταπλακώσει βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά του. Μια σύζυγο έγκυο στο δεύτερο τους παιδί με το πρώτο να είναι μόλις τριών ετών!

Η μοίρα είχε παίξει ένα ακόμη άσχημο παιχνίδι στο ψιλόλιγνο παληκαράκι που από το δημοτικό μεγάλωσε ορφανός από πατέρα, χάνοντας τον με παρόμοιο τραγικό τρόπο, πάλι εκεί έξω στα χωράφια.

Πριν από 30 χρόνια ο πατέρας του στο ίδιο περίπου σημείο κάνοντας εργασίες με σωλήνες δεν πρόσεξε ότι αυτές είχαν φτάσει στο ύψος των καλωδίων της ΔΕΗ και σκοτώθηκε από ηλεκτροπληξία. Βαρύ το πένθος, αλλά η οικογένειά του τον μεγάλωσε με αξίες για να γίνει ένας χρήσιμος άνθρωπος για τη δική του οικογένεια και την κοινωνία. Από 19 χρονών μέχρι και σήμερα δούλευε στο Εργοστάσιο με τα λάδια, ενώ πολλοί τον θυμούνται και ως αθλητή.

Με το αθλητικό δελτίο του με αριθμό «536597» ντεμπουτάρισε με την «πράσινη» φανέλα της Δάφνης Λιβανατών στις 14 Σεπτεμβρίου του 1996 κόντρα στον Παρνασσό Αμφίκλειας, όπου το τελικό 1-1 διαμορφώθηκε με δικό του γκολ!



Ο Μάκης Ζαχαρόπουλος είχε προσέξει το ψηλό ξανθό αγόρι και του είχε δώσει την ευκαιρία να αγωνιστεί στη μεγάλη ομάδα. Μια ομάδα την οποία υπηρέτησε για μια περίπου δεκαετία και στην οποία ο Μιχάλης είχε συμπαίκτες μεγάλα ονόματα του Φθιωτικού και όχι μόνο ποδοσφαίρου φθάνοντας να κατακτήσουν και τον τίτλο του πρωταθλητή. Για την ιστορία ο Μιχάλης είχε 156 λεπτά συμμετοχής σε εκείνη την ομάδα αγωνιζόμενος εφτά φορές ως αλλαγή.

Το 2003 μεταπήδησε στον Άρη Αγ. Κων/νου και από κει πίσω στη Δάφνη και μετά στην Τραγάνα, πριν το 2006 αφήσει οριστικά τους αγωνιστικούς χώρους και πάλι με την Δάφνη Λιβανατών.



Όσοι τον είχαν γνωρίσει από κοντά μόνο καλά λόγια έχουν να πουν. Και αν τέτοιες στιγμές πολλά ακούγονται συνηθισμένα και άλλοτε υπερβολικά, δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη οι πρώην συμπαίκτες του τον φωνάζουν «Μιχαλάκη» και πλέον κάθε φορά που αναφέρονται σε αυτόν βουρκώνουν.

Καλό σου ταξίδι Μιχάλη… Θα σε θυμόμαστε για πάντα...

lamiareport