ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: Ο ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ ΚΙΝΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΤΕΙ Η ΣΥΛΛΗΦΘΕΙΣΑ ΓΙΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΣ ΗΡΙΑΝΝΑ Β.Λ.!..

Μεταφέρουμε από την ΕΦ.ΣΥΝ. που όχι μόνο δημοσιεύει αλλά "τρέχει" το θέμα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ως αναπληρώτρια στην θ...

Μεταφέρουμε από την ΕΦ.ΣΥΝ. που όχι μόνο δημοσιεύει αλλά "τρέχει" το θέμα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ως αναπληρώτρια στην θέση της "αγαπημένης των τρομοκρατών" από την πεθαμένη πιά "Ελευθεροτυπία"

Ο υπουργός Δικαιοσύνης ζήτησε από τον πρόεδρο του Εφετείου το σκεπτικό της απόφασης και την επίσπευση της καθαρογραφής για την υπόθεση της πανεπιστημιακού Ηριάννας που καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών με την κατηγορία της εμπλοκής της με την οργάνωση «Πυρήνες της Φωτιάς».

Την υπόθεση ανέδειξε και η «Εφημερίδα των Συντακτών» φιλοξενώντας επιστολή της ίδιας της Ηριάννας αλλά και συναδέλφων της στο Πανεπιστήμιο, ενώ ανακοίνωση εξέδωσαν και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Το χρονικό της υπόθεσης

Μάρτιο του 2011 η φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Ηριάννα κοιμάται στο σπίτι τού επίσης φοιτητή (του ΕΜΠ) φίλου της Κωνσταντίνου, ο οποίος είχε φιλική σχέση με κάποια άτομα που τότε ήταν ύποπτοι (αργότερα κατηγορούμενοι) για συμμετοχή στην οργάνωση ΣΠΦ.

Το βράδυ εκείνο κάνει έφοδο στο σπίτι η Αντιτρομοκρατική και προσάγει τον Κωνσταντίνο. Η Ηριάννα οικειοθελώς δίνει δείγμα DNA και κάπως έτσι ξεκινάει ο Γολγοθάς της.

Ας σημειωθεί ότι τον Νοέμβριο του 2011, στην Πολυτεχνειούπολη, ένας αγνώστων στοιχείων βοηθός τεχνίτη ανελκυστήρων (από τότε δεν εμφανίστηκε ποτέ και πουθενά) είδε από την ταράτσα στις 4 μ.μ. κάποιον άνδρα να βγαίνει από ένα βαν και να κρύβει ένα κουτί με όπλα. Ο ίδιος στην αρχή νόμιζε ότι το κουτί είχε λίρες και για τον λόγο αυτό πήγε να ψάξει.

Ο Κωνσταντίνος παραπέμπεται ως μέλος της ΣΠΦ χωρίς απολύτως κανένα στοιχείο πέρα από τη φιλική του σχέση με δύο μέλη των Πυρήνων. Με πρόταση του αείμνηστου εισαγγελέα Σωτήρη Μπάγια και με απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων ο άνθρωπος αθωώνεται.

Στο μεταξύ, όμως, άγνωστο πώς, με ποια στοιχεία και με τίνος εντολή άρχισε από τότε να κατασκευάζεται ο «φάκελος» της Ηριάννας.

Δύο ολόκληρα χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2013 (στη σκληρή εποχή Δένδια-Αθανασίου), η Ηριάννα συλλαμβάνεται διότι έτσι ξαφνικά προέκυψε ταυτοποίηση του δικού της δείγματος DNA σε έναν γεμιστήρα εκτός όπλου από τα ευρήματα της Πολυτεχνειούπολης. Γίνεται έρευνα στο σπίτι της, στο αυτοκίνητο, παντού, και δεν βρίσκεται το παραμικρό στοιχείο.

Η φοιτήτρια αφήνεται ελεύθερη με περιοριστικούς όρους οι οποίοι αργότερα αίρονται και έτσι η κοπέλα ταξιδεύει στο εξωτερικό για να παρουσιάσει τις δημοσιεύσεις της.

Σημειώνουμε εδώ ότι τότε ο ειδικός εφέτης ανακριτής Δ. Μόκας ζήτησε να μη δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία της. Κατηγορούμενος (καταδικασμένος πλέον) στην ίδια υπόθεση είναι και ο συγκάτοικος του Κωνσταντίνου, στον οποίο επίσης απαγγέλθηκαν κατηγορίες δύο χρόνια μετά.

Η δίκη έγινε χωρίς καμία επιβαρυντική για τους κατηγορουμένους μαρτυρία και με μόνο στοιχείο το «δείγμα», το οποίο μάλιστα είχε... τελειώσει όταν οι απελπισμένοι από την ασύλληπτη περιπέτεια της κόρης τους γονείς προσέλαβαν ειδικό γενετιστή καθηγητή, διδάκτορα Μοριακής Βιολογίας μεγάλου γαλλικού πανεπιστημίου αλλά και γενικό διευθυντή του Ευρωπαϊκού Κέντρου Γενετικής και Ταυτοποίησης DNA.

Ο καθηγητής δήλωσε ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνει ταυτοποίηση του DNA της κοπέλας με το επίμαχο μερικό δείγμα που βρέθηκε στον γεμιστήρα.

Το δικαστήριο δεν πείστηκε ούτε από τη μη ύπαρξη μαρτύρων ούτε από την πραγματογνωμοσύνη του ειδικού ούτε από την κατάθεση της Ηριάννας και των μαρτύρων υπεράσπισης ούτε από τίποτα και αποφάσισε την 1η Ιουνίου 2017 να καταδικάσει την κοπέλα σε δεκατρία χρόνια κάθειρξη και μάλιστα χωρίς ελαφρυντικά, με δεδομένη τη βασιμότητα του βουλεύματος και με μόνο στοιχείο το αμφιλεγόμενο δείγμα.

Η επιστολή της Ηριάννας στην «Εφ.Συν.»

Ο φαύλος κύκλος των ενόχων

Πριν από λίγες μέρες ήμουν αυτόπτης μάρτυρας στο ληκτικό σημείο ενός τραγέλαφου, εκτυλισσόμενου επί της οδού Λουκάρεως.

Στην κωμικοτραγική αυτή διαδικασία όσα ειλικρινώς κατέθεσαν μάρτυρες και κατηγορούμενοι δεν ακούστηκαν ποτέ. Η απλή αναφορά ονομάτων αγαπημένων μου προσώπων -τα οποία ουδεμία σχέση είχαν με τη συγκεκριμένη δικογραφία, με εκτός νόμου πράξεις ή με οποιαδήποτε μορφή βίας- χρησιμοποιήθηκαν ως «επιχειρήματα» υπέρ της καταδικαστικής απόφασης που πάρθηκε σε βάρος μου.

Ενώ δικηγόρος και εξειδικευμένος γενετιστής πάσχιζαν να εξηγήσουν στην έδρα την ανυπόστατη φύση των κατηγοριών, εκείνη «συνδιαλεγόμενη» με όσους στάθηκαν απέναντί της έθετε εκτός τόπου και χρόνου (έως και κυριολεκτικά σουρεαλιστικές) ερωτήσεις και προφανώς αρνούνταν να κατανοήσει το κατηγορητήριο.

Το όλο παρανοϊκό κλίμα επιβεβαίωσε την αρχική εντύπωση που είχα για την επιχειρούμενη εμπλοκή μου στη συγκεκριμένη υπόθεση: τις τελευταίες εβδομάδες δεν δικαστήκαμε μόνο εγώ και ο συγκατηγορούμενός μου, αλλά μαζί με εμάς «δικάστηκε» για δεύτερη φορά και ο σύντροφός μου.

Τι και αν η αθωωτική απόφαση στο προ τριετίας δικαστήριό του θεωρείται από τον νόμο αμετάκλητη; Τα μετέωρα στοιχεία μιας υπόθεσηςπου έχει από καιρό λήξει μεταπηδούν από αυτή σε άλλες, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο ενόχων.

Αυτή τη στιγμή αναμένω τη μεταγωγή μου στις φυλακές Ελεώνα Θηβών, για να περάσω τις επόμενες, εξαντλητικές σε αριθμό, μέρες μου στα απομεινάρια του πανηγυριού των τρελών.